Chocks: October 2024

Monday, October 28, 2024

கேப்டன் விஜயகாந்த்

கேப்டன் விஜயகாந்த்

பிரபலமான மதுரைக்காரர்கள் பட்டியலில் விஜயகாந்திற்கு முதன்மை இடம் உண்டு. 1970 களில் கீரைத்துறையில் உள்ள தந்தையின் அரிசி ஆலையை விஜயகாந்த் கவனித்து வந்தார். அவரது பூர்வீக வீடு மேல மாசி வீதியில் உள்ளது. ஆனால் அவரது "இருப்பிடம்" மேல ஆவணி மூல வீதியில் இருந்தது. அதாவது, அவ்வீதியில் உள்ள நண்பரின் வீட்டில் தான் அனைவரும் ஒன்று கூடுவார்கள். மேல ஆவணி மூல வீதியை சுற்றி ஏராளமான திரைப்பட விநியோகஸ்தர்கள் இருந்தது, அங்கு கூடியதற்கு முக்கிய காரணமாக அமைந்தது.

இப்போதும், அவ்வீதி பக்கம் பொடி நடையாக நடந்து சென்றால் சில பழைய விநியோகஸ்தர்களின் துருப்பிடித்த நிறுவன பலகைகளை பெயரளவில் காணலாம். அப்பகுதியில் தான் சேனாஸ் பிலிம்ஸ் இருந்தது. கண்டு களித்த திரைப்படங்களை பற்றி நண்பர்கள் வீட்டில், விநியோகஸ்தர்கள் அலுவலகத்தில் அமர்ந்து விவாதிப்பதை ஒரு தினசரி வேலையாக விஜயகாந்த் நண்பர்கள் பார்த்து உள்ளனர்.

மேல ஆவணி மூல வீதியை விட்டால், கரிமேடு தான் அவர்கள் ஒன்று கூடும் இடமாக இருந்திருக்கிறது. கரிமேடு (ஜெயில் ரோடு) பகுதியில் இருந்த, இன்றும் உள்ள, ராசி ஸ்டுடியோஸில் விஜயகாந்த் எடுத்த புகைப்படங்கள் தான் அவரை திரைத்துறையில் அறிமுகம் செய்தது. மேல ஆவணி மூல வீதியில் விஜயகாந்த் நண்பரின் வீட்டிற்கு (கிட்டத்தட்ட விஜயகாந்த் வீடு என்றே அடையாளம்) அருகில் இருந்த அய்யா வீட்டு திண்ணையில் கூட திரை விவாதங்கள் நடந்து இருக்கிறது.

அய்யாவின் வீட்டு திண்ணையை ஒட்டி விஜயகாந்த் மற்றும் அவரது நண்பர்கள் (இப்ராஹிம், திருப்பதி, ராமு வசந்தன், சுந்தர்ராஜன், காசி போன்றோர்) மாலை வேளையில் அடிக்கடி அரட்டை அடிப்பது உண்டு. அய்யா வீட்டில் இருந்தால், மாலை வேளையில் திண்ணையில் தண்ணீரை ஊற்றிவிடுவார். அந்நேரம் நண்பர்கள் குழு அருகிலுள்ள டீக்கடைக்கு போய் விடுவார்கள். அரிசி ஆலை, திண்ணை, டீக்கடை அரட்டை என்றிருந்தது விஜயகாந்தின் படை.

விஜயகாந்திற்கும் மேல ஆவணி மூல வீதிவாசிகளுக்குமான நேரடி பரிச்சயம் 1970 களின் இறுதி வரை நீடித்தது. பின்னர் 1970 களின் இறுதியில், சேனாஸ் பிலிம்ஸ் மர்சுக் வழிகாட்டல், இப்ராஹிம் ஆலோசனை, விஜயகாந்த் ஆசை ஆகிய மூன்றும் ஒன்று சேர, விஜயகாந்த் கதாநாயகன் ஆகும் முடிவில் சென்னைக்கு சென்றார்.

தொடக்க காலத்தில் பற்பல நிராகரிப்புகளையும் அவமானங்களையும் சந்தித்த பிறகு 1981 இல் "சட்டம் ஒரு இருட்டறை", "சாட்சி" திரைப்படங்களின் கவனிக்கத்தக்க வெற்றிகள் மூலம் தன்னை திரையுலகில் நிரூபித்தார்.

1985 களில் ரஜினி, கமலுக்கு இணையான நடிகராக உருவெடுத்தார். 1990 களில் தவிர்க்க முடியாத முக்கிய நடிகராக வலம் வந்தார். விஜயகாந்தின் வெற்றி 1980 களில் தொடங்கினாலும், அவரது Peak என்பது 1990 கள் தான். இந்த Peak யை எப்படி உணர வேண்டும் என்றால், சிவாஜி கணேசனுக்கு 1970 களில் நடித்த பெரும்பாலான திரைப்படங்கள் 100 நாட்களுக்கு மேல் ஓடி வெற்றி பெற்றவை. அது போல தான் விஜயகாந்திற்கு 1990 கள் காலகட்டத் திரைப்பயணம்.

2000 கள் வரை விஜயகாந்த் திரைப்படங்களுக்கு மிகப்பெரிய மவுசு இருந்தது. 2000 களில் ஷா திரையரங்கில் பொங்கல் அன்று பார்த்த "வாஞ்சிநாதன்" திரைப்படம், அண்ணாமலை திரையரங்கில் பார்த்த "ரமணா" திரைப்படம் எல்லாம் பசுமரத்தாணி போல நினைவில் உள்ளது. அவரது திரையுலகின் கடைசி வெற்றி திரைப்படமாக "பேரரசு" திரைப்படத்தை சொல்லலாம். செந்தூர பூவே திரைப்படத்தில் கேப்டன் கதாபாத்திரத்தில் நடித்த பிறகு, "கேப்டன்" அடைமொழியை பெற்றார். "கூலிக்காரன்" திரைப்படத்தில் இருந்து "புரட்சிக்கலைஞர்" என்று அழைக்கப்பட்டார்.

செய்யதகு நலத்திட்ட உதவிகளால் "கருப்பு எம்.ஜி.ஆர்" என்ற பெயரை பெற்றார். குறிப்பாக, சுயமாக ஈட்டிய பணத்தை பிறருக்கு, அதிலும் குறிப்பாக ரத்த உறவை தாண்டி சாதி மத பின்னணியை தாண்டி உதவி புரிய மனசு வேண்டும், அது விஜயகாந்திற்கு இருந்தது. விஜயகாந்துக்கு அஞ்சலி செலுத்தும் வேளையில் நடிகர் ஸ்ரீமன் சொன்னது போல, விஜயகாந்த் செய்த சேவைகள் வெளியில் தெரிய வருவது 20% தான் இருக்கக்கூடும்.

இப்படிப்பட்ட, விஜயகாந்தை செதுக்கியவர்கள் இப்ராஹிம் மற்றும் ராமு வசந்தன் என்று சொன்னால் அது மிகையாகாது. நண்பர்களால் முன்னேறியவர், நண்பர்களையும் முன்னேற்றியவர் விஜயகாந்த். திரைப்பட சம்பளத்தை தாண்டி தான் நடித்த படத்தை குறிப்பிட்ட ஏரியா எடுத்து ரிலீஸ் செய்து பணம் ஈட்டும் வழக்கத்திற்கு அடிகோலியவர்.

அங்கீகரிக்கப்பட்ட திரைப்பட்டறையில் இருந்து வந்த பிறவி கலைஞன் கமல், திரைப்பட கல்லூரி மாணவர் ரஜினி பெற்ற வெற்றி போற்றத்தக்கது. அதே நேரத்தில் எந்த திரை பின்னணியும் இல்லாமல் கடும் உழைப்பில் தனக்கென ஒரு சாம்ராஜ்யத்தை உருவாக்கிய விஜயகாந்த் பெற்ற வெற்றி என்பது அசாத்தியமானது.

தொடக்க கால அரசியலில் குறிப்பிடத்தக்க வெற்றிகளை விஜயகாந்த் பெற்று இருந்தாலும், அவரது அரசியல் மீது எனக்கு மாற்று கருத்து உண்டு. அரசியலில், ரஜினிகாந்த் மற்றும் கமல்ஹாசன் ரசிகர்களின் நடுநிலை ஆதரவைப் பெற்ற விஜயகாந்த், சினிமாவில் அவர்களுடன் ஒப்பிடும்போது, தொடர்ந்து மூன்றாவது இடத்தில் தன்னை நிலைநிறுத்திக் கொண்டார். இது அவரது அரசியல் குறிக்கோள்களுக்கு குறிப்பிட்ட அளவில் உதவியது. மேலும், இன்று சமூக வலைத்தளங்களில் தவறிழைக்கும் ஊடகத்துறையை சாமானியர்கள் கேள்விக்குள் ஆக்குவது போல, 2010 அரசியல் காலகட்டத்தில் ஒற்றை ஆளாக ஊடகத்துறையின் முகத்திரையை கிழித்ததில் விஜயகாந்த் முக்கியமானவர் என்றால் மிகையாகாது.

ஜெயலலிதாவை எதிர்த்து பேசிய ஒரு பக்கத்தின் காணொளியையும், ஊடகத்துறையை போட்டு சாத்திய காணொளியையும் திரித்து பரப்பி, விஜயகாந்த் அரசியல் இமேஜ் நொறுக்கப்பட்டது. மேலும், ஜெயலலிதாவின் பழிவாங்கும் படலத்தில் ஒரே நேரத்தில் பல மாவட்டங்களில் பல அவதூறு வழக்குகளை சந்தித்தது விஜயகாந்தாக மட்டும் தான் இருக்கக்கூடும்.

விஜயகாந்த் இருந்த வரை திரையுலக பிரபலங்கள் விஜயகாந்த் குறித்து ஆர்ப்பரித்து பேசியதில்லை; ஆனால், அவர் மறைவுக்கு பிறகு பலரும் தங்கள் அனுபவங்களை பகிர்ந்து வருவது கவனிக்கத்தக்கது. இன்று, திரைப்படங்களில் விஜயகாந்த் பற்றி வசனங்கள், பாடல்கள், காட்சிகள் இடம்பெறுவது குறிப்பிடத்தக்கது. உதாரணமாக, லப்பர் பந்து, GOAT.

அன்று விஜயகாந்தை வேறு மாதிரி பேசிய சில ஊடகவாதிகளும், அ.தி.மு.க அரசியல்வாதிகளும் காலமான பிறகு விஜயகாந்தை நல்லவர், வல்லவர், பேராற்றல் வாய்ந்தவர் என்று பேசுகிறார்கள். இவ்விடத்தில், விஜயகாந்த் கேப்டன் டிவியில் "அன்னைக்கு நம்மள திட்டுன வாய், நாம ஜெயிச்சா பாராட்டி பேசும்" என்று பேசியது நினைவுக்கு வருகிறது. அவரது மரணம் வழக்கம் போல ஒரு நாள் செய்தியாக கடக்கப்பட்டு இருந்தாலும், அவரால் பலன் அடைந்த திரை நடிகர்கள், ஈழ முகாமில் வசிக்கும் மக்கள், அவரது மன்றங்கள் மூலம் கணினி பயிற்சி பெற்ற மாணவர்களுக்கு தான் அவரது அருமை நேரடியாக புரிந்து இருக்கும்.

1990 இல் மதுரை ராஜா முத்தையா மன்றத்தில் விஜயகாந்தின் திருமணத்தை நடத்தி வைத்தவர் கலைஞர். 1996 இல் ஜெயலலிதா ஆட்சியின் போது திரையுலகமே அஞ்சிய காலத்தில், கலைஞரின் கலையுலகப் பொன்விழாவைப் பாராட்டி கலைஞருக்கு தங்கப் பேனா வழங்கி சிறப்பித்தவர் விஜயகாந்த். வெளிநாட்டு சிகிச்சை முடிந்து சென்னைக்கு திரும்பிய போது, உடல்நிலை குன்றிய நிலையில் இருந்தும், வீட்டுக்கு செல்லாமல் நேரடியாக மெரினா கடற்கரையில் உள்ள கலைஞர் நினைவிடத்திற்கு சென்று அஞ்சலி செலுத்தியவர் விஜயகாந்த். மேலும், கலைஞர் மறைவுக்கு இரங்கல் கூறும் போது அவர் வெளிப்படுத்திய பாசம் அனைவரின் மனதையும் தொட்டது.

யாருக்கும் அஞ்சாத குணம், திரையுலக வெற்றிக்கு உதவிய அளவுக்கு அவரது அரசியல் வாழ்வில் உதவவில்லை. அதற்கு காரணம் அவரது மேலோட்டமான அரசியல் புரிதல், அவரை அரசியலில் அடுத்த கட்டத்திற்கு கொண்டு செல்லவில்லை. திரையில் பாகிஸ்தான் எதிரி நாடு, இஸ்லாமிய தீவிரவாதி, மக்கள் நலக்கூட்டணி, அரசியலில் வலுதுசாரி கூட்டணி என்று அவர் மீது எனக்கு விமர்சனங்கள் உண்டு. இப்படி சில இடங்களில் சறுக்க நேரிட்டாலும் "பசிப்பிணி" போக்க முயற்சி செய்தவர் என்ற வகையில் விஜயகாந்த் தனித்துவம் வாய்ந்தவர்.

வாசித்தமைக்கு நன்றி.

வணக்கம்.

Friday, October 25, 2024

இரண்டு உலகப் போர்களின் சுருக்கம்

இரண்டு உலகப் போர்களின் சுருக்கம்

பொருளடக்கம்

முகவுரை
முதலாம் உலகப் போர்
இரண்டாம் உலகப் போர்
முடிவுரை
பின்னிணைப்பு
விவரணைகள்

முகவுரை

நவீன உலகில் குறிப்பிடத்தக்க தாக்கத்தை ஏற்படுத்திய முதலாம் உலகப் போர் மற்றும் இரண்டாம் உலகப் போர் பற்றி சுருக்கமாக ஆராய்வோம். மேலும், வல்லரசுகள், இந்துத்துவா மற்றும் காந்தியின் பங்களிப்புகள் பற்றிய கருத்துக்கள் பற்றியும் விவாதிப்போம்.

முதலாம் உலகப் போர்

1914 இல் ஆஸ்திரிய இளவரசர் ஃபிரான்ஸ் ஃபெர்டினான்ட் (Franz Ferdinand) மற்றும் அவரது மனைவி செர்பிய இளைஞர் காவ்ரீலோ பிரின்சிப்'பால் (Gavrilo Princip) கொல்லப்பட்டதன் மூலம் முதலாம் உலகப் போர் வெடித்தது. இதில் பிரான்ஸ், இங்கிலாந்து, ரஷ்யா, அமெரிக்கா, ஜப்பான், இத்தாலி ஆகிய நேச நாடுகளும், ஜெர்மனி, ஆஸ்திரியா-ஹங்கேரி, ஒட்டோமான், பல்கேரியா ஆகிய மைய நாடுகளும் மோதிக் கொண்டன. குறிப்பாக, ஜெர்மனி, ரஷ்யா மற்றும் இங்கிலாந்து ஆட்சியாளர்கள் உறவினர்கள் என்பது நினைவுகூரத்தக்கது.

முதலாம் உலகப் போரில் பல நாடுகள் ஈடுசெய்ய முடியாத நஷ்டங்களை அனுபவித்த போது, போரில் வெற்றி பெற்ற நேச நாடுகள் ஜெர்மனியே இதற்குக் காரணம் என்றும், அதன் விளைவுகளுக்கும் அவர்கள் தான் பொறுப்பு என்றும் கூறி, ஜெர்மனியையும் அழுத்தி, வெர்சாய்ஸ் உடன்படிக்கையில் (Treaty of Versailles) கையெழுத்திட்டன. இந்த உடன்படிக்கையால் ஜெர்மனிக்கு கடுமையான இழப்பீடுகள் விதிக்கப்பட்டு பொருளாதார நெருக்கடிகள் உருவானதுடன், நீண்ட காலத்திற்கு ஜெர்மனியின் சுயாட்சி உரிமைகளும் கட்டுப்படுத்தப்பட்டன. இவ்வாறு, 1914 முதல் 1918 வரை நீடித்த முதலாம் உலகப் போர், கடுமையான வெர்சாய்ஸ் உடன்படிக்கையுடன் முடிவடைந்தது.

இரண்டாம் உலகப் போர்

பாரபட்சமான வெர்சாய்ஸ் உடன்படிக்கையின் விளைவால் பாதிக்கப்பட்ட ஜெர்மனியின் அதிகாரத்தை மீட்டெடுக்கப் போவதாக சபதம் எடுத்த ஹிட்லர், அரசியல் உலகில் மெல்ல வளர்ந்து அரியணையை அடைந்தார். பின்னர், அண்டை நாடுகளை கைப்பற்றிப் பண்டைய ஜெர்மனியை மீண்டும் கட்டமைக்கப் போவதாக கூறிய ஹிட்லரின் ஜெர்மனி, 1939 இல் போலந்தை ஆக்கிரமித்ததால் இரண்டாம் உலகப் போர் தொடங்கியது.

இரண்டாம் உலகப் போரில் ஜெர்மனி, இத்தாலி மற்றும் ஜப்பான் ஆகிய அச்சு நாடுகள், அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து, பிரான்ஸ் மற்றும் பின்னர் சோவியத் யூனியன் உள்ளிட்ட நேச நாடுகளை எதிர்கொண்டன. தொடக்கத்தில், ஜெர்மனியும் சோவியத் யூனியனும் ஆக்கிரமிப்பு இல்லா உடன்படிக்கையில் இருந்தாலும், பின்னர் ஜெர்மனி சோவியத் யூனியனை எதிர்த்து போரிட்டது. ஸ்டாலின்கிராட் போர் (Battle of Stalingrad) உள்ளிட்ட பல கடுமையான போர்களில் மோதல் தீவிரமடைந்தது. ரஷ்யாவின் கடுமையான குளிர் காலநிலையால் ஜெர்மனி படையினர் பாதிக்கப்பட்டனர். ஸ்டாலிங்கிராடில் ஆயுதங்களை தயாரிக்க தொழில்சாலை இருந்தது, இது ரஷ்யாவுக்கு ஒரு பெரிய வசதியாக இருந்தது. இதனால், நகரை நோக்கிய ஜெர்மனியின் முன்னேற்றத்தை சோவியத் யூனியன் எளிதாக தடுத்து நிறுத்தியது.

1941 இல் ஜப்பான் பேர்ல் ஹார்பர் மீது தாக்குதல் நடத்தியதால் அமெரிக்கா போரில் ஈடுபட்டது. உலகளாவிய மோதலாக மாறிய இரண்டாம் உலகப்போர், கூட்டணிகள் மேற்கொண்ட அரசியல் நகர்வுகளால் மோதலின் போக்கு மாறியது. 1945 இல் அமெரிக்கா ஜப்பானின் ஹிரோஷிமா மற்றும் நாகசாகி நகரங்களில் அணுகுண்டு வீசி, ஜப்பான் சரணடைந்ததால் இரண்டாம் உலகப்போர் முடிவுக்கு வந்தது.

1941 இல் ஜப்பான் பேர்ல் ஹார்பர் மீது தாக்குதல் நடத்தியதால் அமெரிக்கா போரில் ஈடுபட்டது. உலகளாவிய மோதலாக மாறிய இரண்டாம் உலகப் போர், கூட்டணிகள் மேற்கொண்ட அரசியல் நகர்வுகளால் மோதலின் போக்கு மாறியது. 1945 ஆம் ஆண்டில், அமெரிக்கா ஜப்பானின் ஹிரோஷிமா மற்றும் நாகசாகி நகரங்களில் அணுகுண்டுகளை வீசி, பல்லாயிரக்கணக்கான மக்கள் இறந்தனர். பின்னர், ஜப்பான் சரணடைந்ததால் இரண்டாம் உலகப் போர் முடிவுக்கு வந்தது.

முடிவுரை

இரண்டாம் உலகப் போரில் பிரிட்டன் வெற்றி பெற்றிருந்தாலும், பொருளாதார இழப்புகளை எதிர்கொண்ட காரணத்தால், அதன் காலனி நாடுகளை நிர்வகிக்க முடியாத நிலைக்கு வந்தது. இதன் காரணமாக, காலனி நாடுகள் வெவ்வேறு காலகட்டங்களில் விடுதலை பெற தொடங்கின. மெல்ல மெல்ல, அமெரிக்கா ஒரு புதிய வல்லரசாக மாறியது. இதற்கு பின்னர், சோவியத் யூனியனின் பொதுவுடைமை அரசியல் மற்றும் அமெரிக்காவின் முதலாளித்துவ அரசியல் இடையில் ஒரு பனிப்போர் தொடங்கியது, இது 1990 இல் சோவியத் யூனியனின் பிரிவினை வரை தொடர்ந்தது.

மொத்தத்தில், முதலாம் உலகப் போரின் முடிவுகள் ஜெர்மனியை வில்லனாக சித்தரித்தன. இதுவே ஹிட்லர் இரண்டாம் உலகப் போரை தொடங்க காரணமாக அமைந்தது. இரண்டு உலகப் போர்களும் உலக அரசியல், பொருளாதாரம் மற்றும் நாட்டின் எல்லைகளை மறுசீரமைத்து, முதலாளித்துவ உலகிற்கு அடித்தளமாக அமைந்தன.

பின்னிணைப்பு

// ஹிட்லர் - தொழில்நுட்பம் //

ஹிட்லருக்கு தொழில்நுட்ப மேம்பாட்டில் உள்ள ஆர்வம் பெரிதும் ஆய்வுகளில் வெளிப்பட்டுள்ளது. இதன் விளைவாக, உலகளவில் கனரக தொழிற்சாலைகள் மற்றும் கணினி தொழில்நுட்ப வளர்ச்சி ஏற்பட்டது. முதலாம் உலகப்போரில் உலக நாடுகள் ஜெர்மனியை மட்டும் குற்றம்சாட்டியது தவறு; இதனால், ஹிட்லர் இரண்டாம் உலகப் போரை தொடங்கியது தவறு என்றாலும், ஹிட்லர் தரப்பால் விஞ்ஞான ஆராய்ச்சிகள் உயர்ந்தது என்பதை மறுப்பதற்கில்லை.

// மோசமான வில்லனா ஹிட்லர்? //

சாமி கண்ணை குத்திவிடும் விடும் என்று பூச்சாண்டி காட்டுவது போல, ஹிட்லர் உலகின் மோசமான சர்வாதிகாரி என்று பலர் கூறுகிறார்கள். ஹிட்லர் மட்டுமே கொடூர வில்லன் என்றால், ஹிரோஷிமா மற்றும் நாகசாகி மீது அணுகுண்டுகளை வீச உத்தரவிட்ட அமெரிக்க அதிபர் ஹாரி ட்ரூமனின் செயல்களை நியாயப்படுத்த முடியுமா? குறைவான தீமை என்று மட்டுப்படுத்த முடியுமா? என்ற சிக்கலான கேள்விகளுக்கு இது வழிவகுக்கிறது.

ஒரு சாராருக்கு எதிராக ஹிட்லர் தவறு செய்தார், எனவே 20 ஆம் நூற்றாண்டின் மோசமான வில்லனாக ஹிட்லர் மட்டுமே கருதப்படுவது சரியானது அல்ல. உண்மையில், இரண்டாம் உலகப் போரை தொடங்க ஹிட்லருக்கு வெர்சேல்ஸ் உடன்படிக்கை முக்கிய காரணமாக இருந்தது. இரண்டாம் உலகப் போரில் பல நாடுகள் வன்முறை மற்றும் கொலைச் செயல்களில் ஈடுபட்டிருந்த நிலையில், ஹிட்லர் மட்டுமே பொறுப்பாக பார்க்கப்படுவது இனி வருங்காலங்களில் மறுபரிசீலனை செய்யவேண்டும்.

// ஹிட்லர் - இந்துத்துவா//

நாஜிக்கள் இரண்டாம் உலகப் போரில் ஈடுபட யூதர்களின் ஆதிக்கம் காரணமாக இருந்தது; ஆனால் இங்கு உள்ள இந்துத்துவா கும்பல், திராவிடர்களுக்கு எதிராக இயங்க, மத வெறியும், சாதி வெறியும் காரணமாக உள்ளது. நாஜிக்கள் செயல்வடிவத்தை பின்பற்றும் இந்துத்துவா கும்பல் (குறிப்பாக RSS) யூதர்களை விட மோசமானவர்கள். யூதர்கள் போர்களை கண்டுள்ளனர், ஆனால் இந்துத்துவா கும்பல் போர்களை சந்தித்ததில்லை. இம்மண்ணின் பூர்வகுடிகளான திராவிடர்களை அடக்கி ஆள, கத்தின்றி ரத்தமின்றி மதத்தை மற்றும் சாதியை வலியுறுத்தி பழக்கிவிட்டனர். இதற்கு எதிராக சமுதாயத்தின் தலைகீழாக்கத்தை சரி செய்ய கிளம்பிய இயக்கமே திராவிட இயக்கமாகும்.

// ஹிட்லர் - நேதாஜி //

இரண்டாம் உலகப் போரின் போது, நேதாஜி இந்தியாவின் சுதந்திரத்திற்கு சர்வதேச ஆதரவை நாடினார். 1941 இல் இத்தாலிய வெளியுறவு மந்திரி கலியாசோ சியானோ மூலம் இத்தாலிய பிரதமர் முசோலினியைச் சந்தித்தார். அடுத்த ஆண்டு, இந்தியாவின் சுதந்திரத்திற்காக ஜெர்மனியின் ஆதரவைப் பெறுவதற்கான முயற்சியில் ஹிட்லரை சந்தித்தார். இருப்பினும், பல்வேறு காரணங்களுக்காக நேதாஜியின் கோரிக்கையை ஹிட்லர் நிராகரித்தார்.

// இரண்டாம் உலகப் போர் - காந்தி //

பிரிட்டன் அரசு காந்தியின் முழு சுதந்திரத்திற்கான அழைப்பை மறுத்து, இரண்டாம் உலகப் போருக்கு இந்திய ராணுவ வீரர்கள் உதவ வேண்டும் என்று விரும்பிய போது, காந்தி 1942 இல் வெள்ளையனே வெளியேறு இயக்கத்தை (Quit India Movement) தொடங்கினார். இரண்டாம் உலகப் போர் மேலும் தீவிரமடைந்த போது, ஜப்பான் இந்தியாவை தாக்கலாம் என்ற அச்சுறுத்தல் வந்ததால், காந்தி பிரிட்டன் கோரிக்கைக்கு செவி செய்தார். ஆனால், போர் முடிந்த பிறகு, பிரிட்டன் அரசு இந்தியாவுக்கு முழு சுதந்திரம் வழங்க வேண்டும் எனவும் வலியுறுத்தினார்.

விவரணைகள்

https://www.britannica.com/event/World-War-I

https://www.britannica.com/event/World-War-II

வாசித்தமைக்கு நன்றி.

வணக்கம்.

Wednesday, October 23, 2024

ராஜீவ் காந்தி ஆட்சியும் படுகொலையும் ஓர் பார்வை

ராஜீவ் காந்தி ஆட்சியும் படுகொலையும் ஓர் பார்வை

குறிப்பு = இந்த சுருக்கமான கட்டுரைத் தொகுப்பு முன்பின் காலகட்டங்களை உள்ளடக்கிய குறிப்பிடத்தக்க நிகழ்வுகளின், விரிவான கண்ணோட்டத்தை வழங்குவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. இக்கட்டுரைத் தொகுப்பு ஏற்கனவே உள்ள தரவுகளின் அடிப்படையில் பொதுவான தகவல்களை வழங்குகிறது. எனினும் இஃது, புத்தகத் தலைப்பின் இறுதி ஆய்வாக கருதப்படக்கூடாது. கூடுதல் புரிதலுக்காக, இது தொடர்பான இன்னும் விரிவான ஆதாரங்களைப் பார்க்க வாசகர்கள் ஊக்குவிக்கப்படுகிறார்கள்.

பொருளடக்கம்

முகவுரை
அரசியல் நுழைவு
அரசியல் பார்வை
அரசியல் சூழல்
பஞ்சாயத்து ராஜ்
போபால் விஷவாயு விபத்து
ஷா பானு வழக்கு
Bofors ஊழல்
அயோத்தி விவகாரம்
இந்திய அமைதி காக்கும் படை
ஆட்சி அமைத்த வி.பி.சிங்
பத்மநாபா படுகொலை
தி.மு.க ஆட்சி கவிழ்ப்பு
ராஜீவ் காந்தி படுகொலைக்கு முன்னால்
ராஜீவ் காந்தி படுகொலை
ராஜீவ் காந்தி படுகொலைக்கு பின்னால்
முன்வைக்கப்பட்ட காரணம்
வர்மா ஆணையம்
ஜெயின் ஆணையம்
ஐ.கே.குஜ்ரால் ஆட்சிக் கவிழ்ப்பு
கோப்புகள் காணவில்லை
Bofors கோணம்
காஷ்மீர் விடுதலை அமைப்பு
சீக்கிய விடுதலை அமைப்பு
அசாம் விடுதலை அமைப்பு
நேபாளம் மன்னர் வகையறா
ஈழ விடுதலை அமைப்பு
ஆபரேஷன் புளூ ஸ்டார் மற்றும் அமைதி காக்கும் படை
சிவராசன்
ஹரிபாபு
மனித வெடிகுண்டு தணு
விவரணைகள்
முடிவுரை

முகவுரை

இந்திய அரசியலில் குறுகிய காலம் இருந்தாலும், ராஜீவ் காந்தி காலத்தில் நிலவிய அரசியல் பதற்றங்களையும், முக்கியமான சம்பவங்களையும் "ராஜீவ் காந்தி ஆட்சியும் படுகொலையும்" என்ற கட்டுரை ஆராய்கிறது. குறிப்பாக, Bofors ஊழல், அயோத்தி விவகாரம், போபால் விஷவாயு விபத்து, ஷா பானு வழக்கு, உள்நாட்டு மற்றும் வெளிநாட்டு விடுதலை இயக்கங்கள், ராஜீவ் காந்தி படுகொலை ஆகியவை இந்திய சமூகத்திற்கு ஆழ்ந்த தாக்கங்களை ஏற்படுத்தின. இவை 1990 காலகட்ட அரசியலையும், இந்திய அரசியல் சூழலின் மாற்றங்களையும், அவற்றின் விளைவுகளையும் புரிந்துகொள்ள முக்கியமான குறியீடுகளாக விளங்குகின்றன.

அரசியல் நுழைவு

1981 இல் பிரதமர் இந்திரா காந்தி ஆளும் காங்கிரஸ் கட்சிக்கு விவசாயிகளின் ஆதரவை வெளிக்காட்ட ஒரு மாபெரும் விவசாயிகள் பேரணியை திரட்டினார். அப்போது, ஏர் இந்தியாவில் வேலை பார்த்து வந்த ராஜீவ் காந்தி டெல்லியில் நடைபெற்ற விவசாயிகள் பேரணியின் கூட்டத்தில் பேசியதன் மூலம் நேரடி அரசியலில் குதித்தார். இந்திரா காந்தி தலைமையில் நடைபெற்ற காங்கிரஸ் கூட்டத்தில், அமேதி நாடாளுமன்ற இடைத்தேர்தலில் (முன்னர் அமேதி நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் சஞ்சய் காந்தி விமான விபத்தில் இறந்தார்) ராஜீவ் காந்தி வேட்பாளராக முன்மொழியப்பட்டு, அனைவராலும் ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டது. அதை தொடர்ந்து நடைபெற்ற இடைத்தேர்தலில், 2,37,696 வாக்குகள் கூடுதலாக பெற்று, லோக்தால் வேட்பாளர் ஷரத் யாதவினை தோற்கடித்து, நாடாளுமன்ற உறுப்பினராக ராஜீவ் காந்தி பதவியேற்றார்.

இந்நிலையில், இந்திரா காந்தி படுகொலை செய்யப்பட்ட பிறகு, யார் அடுத்த பிரதமர்? என்ற சலசலப்பு காங்கிரஸ் கட்சிக்குள் எழுந்தது. அப்போது, பிரணப் முகர்ஜி உட்பட சிலர் பிரதமர் பதவிக்கு ஆசைப்பட்டார்கள், ஆனால் காங்கிரஸ் கட்சியின் மூத்த தலைவர்கள், ஆட்சியும் கட்சியும் கட்டுக்கோப்புடன் இருக்க வேண்டும் என்றால், ராஜீவ் காந்தியே சரியான தேர்வு என்று விரும்பியதால், ராஜீவ் காந்தியை காங்கிரஸ் அரசியலுக்குள் கொண்டு வந்தனர். ராஜீவ் காந்தி அரசியலுக்குள் வந்த காரணத்தால், காங்கிரஸ் கட்சி, இந்திரா காந்தியை இழந்த சோகத்திலும், கட்சிக்குள் "இளம் ரத்தம்" பாய்ச்சப்பட்டு, புத்துணர்ச்சி பெற்று, 1984 ஆம் தேர்தலில் வரலாறு காணாத வெற்றியை பதிவு செய்தது.

அரசியல் பார்வை

நாட்டின் வளர்ச்சிக்காக உழைக்கத் தயாரான ராஜீவ் காந்தி தனது தாத்தா நேருவின் கொள்கைகளால் ஈர்க்கப்பட்டு, இந்தியாவை பொருளாதார ரீதியாக வளமான நாடாக மாற்றுவதை நோக்கமாகக் கொண்டார். இந்தியாவில் தொலைத்தொடர்பு (Telecommunication) மற்றும் தகவல் தொழில்நுட்பம் (Information Technology) துறைகளின் வளர்ச்சியில் அவரது பங்கு முக்கியமானது. மேலும், இளைஞர்களுக்கு அதிகாரம் அளிக்கவும், ஜனநாயகத்தில் அவர்களின் பங்களிப்பை ஊக்குவிக்கவும், ராஜீவ் காந்தி வாக்களிக்கும் வயதை 21 லிருந்து 18 ஆகக் குறைத்தார். இந்திய மக்களுக்கு தரமான உயர் கல்வி வாய்ப்புகளை வழங்க, தொலைதூரக் கல்வி மற்றும் திறந்தநிலைக் கல்வி மூலம் செயல்படும் இந்திரா காந்தி தேசிய திறந்தநிலைப் பல்கலைக்கழகத்தை (Indira Gandhi National Open University - IGNOU) நிறுவினார். நாடாளுமன்ற அல்லது சட்டமன்ற உறுப்பினர்கள், அவர்களது தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அரசியல் கட்சியிலிருந்து விலகினால், தனது உறுப்பினர் பதவியை இழக்கும் விதமாக கட்சித் தாவல் தடை சட்டத்தை கொண்டு வந்தார்.

தொலைபேசி வலையமைப்பு விரிவாக்கம், பஞ்சாயத்து ராஜ் நடைமுறை, தகவல் தொழில்நுட்ப புரட்சி, தொழில்நுட்ப கல்வி, தொழில்துறை வளர்ச்சி, மஞ்சள் புரட்சி எனப்படும் எண்ணெய் உற்பத்தி போன்றவற்றை ராஜீவ் காந்தி ஊக்குவித்தார். இந்தியாவின் வளர்ச்சிக்கு தொழில்நுட்ப வல்லுநர்களிடம் ஆலோசனை கேட்க ஆர்வமாக இருந்தார். உதாரணமாக, பொறியியல் நிபுணர் சாம் பிட்ரோடாவுடன் ஆலோசித்த பிறகு 1980 களில் தொலைத்தொடர்பு முன்னேற்றங்களின் ஒரு பகுதியாக STD பூத்களை செயல்படுத்துவதில் முக்கிய பங்கு வகித்தார்.

அரசியல் சூழல்

ராஜீவ் காந்தியின் காலத்தில், இந்தியாவில் அரசியல் பரபரப்பு நிறைந்திருந்தது. அவர் "Bofors ஊழல், பஞ்சாயத்து ராஜ் அமைப்பு, ஜனாபதியுடன் முரண், சீக்கியர்கள் மீதான தாக்குதல், இந்திய அமைதி காக்கும் படை, போபால் விஷவாயு விபத்து, உள்நாட்டு பிரிவினை குழுக்கள், ஷா பானு வழக்கு, அயோத்தி சர்ச்சை, பா.ஜ.கவின் வளர்ச்சி மற்றும் மூன்றாவது அணி அரசியல்" போன்ற விவகாரங்களை கையாண்டார்.

இத்துடன், சீக்கியர்களுக்கு எதிரான கலவரங்களை கையாண்ட விதம், ஷா பானு வழக்கின் தீர்ப்புக்கு மாறாக சட்டத்தை உருவாக்கியது, குடும்ப உறுப்பினர்களின் ஆதிக்கம், போபால் தொழிற்சாலை விபத்து வழக்கை அணுகிய விதம், அயோத்தி கோவில் விவகாரம் பற்றிய அணுகுமுறை மற்றும் இந்தி மொழிக்கு முக்கியத்துவம் வழங்கும் வகையில் தேசிய கல்வி கொள்கையை வடிவமைத்தது என விமர்சனத்திற்குள்ளானார்.

இதற்கிடையே, 1985 களில் சீக்கியர்களுக்கு எதிரான கலவரங்கள் சீக்கியப் போராளிகளை கொந்தளிப்பில் ஆழ்த்தின. இலங்கையில் நடந்த கறுப்பு ஜூலை கலவரத்திற்குப் பிறகு, ஈழக் கிளர்ச்சியாளர்கள் தீவிரமாக செயல்படத் தொடங்கினர். பாகிஸ்தான் ஜனாதிபதி ஜியா-உல்-ஹக் ஆதரவுடன், காஷ்மீர் போராளிகள் வலுவடைந்தனர். மேலும், அசாமில் கிளர்ச்சி இயக்கங்கள் அதிகரித்தன. இந்நிலை இந்தியா முழுவதும் மோதல் போக்குகள் மற்றும் குழப்பங்களை ஏற்படுத்தின. இத்துடன், சோவியத் யூனியனில் ஏற்பட்ட அரசியல் குழப்பங்கள், சோவியத் - ஆப்கான் போர், அமெரிக்காவின் வளைகுடா போர் மற்றும் பனாமா கால்வாய் படையெடுப்பு போன்றவை உலக அரசியலையும் பரபரப்பாக மாற்றின.

மாநில, தேசிய மற்றும் சர்வதேச சூழல்களை கவனித்து, அரசியல் முடிவுகளை எடுக்கும் நிலையில் ராஜீவ் காந்தி இருந்தார். மேலும், பிரதமராக ராஜீவ் காந்தி தனது ஆட்சிப் பணிகளை தொடங்கிய போது, அவர் தவறுக்கே இடமில்லை என்ற நிலைமையில் இருந்தார். ஆனால், உட்கட்சி பூசல், உயர் அதிகாரிகளின் தவறான வழிகாட்டல் மற்றும் பா.ஜ.கவின் நெருக்கடி போன்றவற்றால் கடைசி இரண்டு ஆண்டுகளில் (1987-89), அவர் சரியாக எதுவும் செய்ய முடியாத நிலைக்கு வந்தார். இது தவிர, ஜனாதிபதி ஜைல் சிங் மற்றும் ராஜீவ் காந்தி இடையே முரண்பாடுகள் ஏற்பட்டதால், ஜைல் சிங் ராஜீவ் காந்தி அரசை நீக்குவார் என்ற தகவல்களும் அன்றைய அரசியலில் பரவலாக பேசப்பட்டது.

பஞ்சாயத்து ராஜ்

பஞ்சாயத்து ராஜ் அமைப்பை கிராமங்களின் அடித்தளமாகக் காண காந்தி விரும்பினாலும், கிராமங்களில் பரவலாக இருந்த சாதிகளின் ஆதிக்கத்தால் காந்தியின் கருத்துக்கு முழு ஆதரவு கிடைக்கவில்லை. இருப்பினும், அப்போதைய குடியரசுத் தலைவர் ராஜேந்திர பிரசாத் தொடர்ந்து வலியுறுத்தியதால், பஞ்சாயத்து ராஜ் அமைப்பு அரசியலமைப்பில் சேர்க்கப்பட்டது. எனினும், அது முழுமையாக நடைமுறைக்கு வரவில்லை.

1985 களில் இந்தியாவின் கிராமங்களுக்கு நேரடியாகச் சென்று மக்களின் தேவைகளைப் புரிந்து கொண்ட பிரதமர் ராஜீவ் காந்தி, கிராம நல்வாழ்விற்கான அடித்தள அமைப்பாக பஞ்சாயத்து ராஜ் அமைப்பை உருவாக்க விரும்பினார். அடிப்படையான அளவிலேயே மக்கள் தங்களின் பணிகளை மேற்கொண்டு, உள்ளாட்சி அமைப்புகளில் பெண்களுக்கு இடஒதுக்கீடு வழங்கவும் எனப் பல்வேறு நலத்திட்டங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு, பஞ்சாயத்து ராஜ் அமைப்பில் சீர்திருத்தங்களை மேற்கொள்ள முயற்சித்த ராஜீவ் காந்திக்கு முழு ஆதரவு கிடைக்கவில்லை. எனினும், அவரது காலத்திற்கு பிறகு, பிரதமர் நரசிம்ம ராவ் ஆட்சியில் 73 மற்றும் 74வது அரசியலமைப்பு திருத்தங்கள் மூலம் பஞ்சாயத்து ராஜ் அமைப்பு சீர்திருத்தப்பட்டு அமலுக்கு வந்தது.

போபால் விஷவாயு விபத்து

02/03-12-1984 அன்று போபாலில் உள்ள தொழில்நிறுவனத்தில் 40 டன் Methyl Isocyanate நச்சு வாயு கசிந்ததன் மூலம் ஒரு துன்பகரமான சம்பவம் நிகழ்ந்தது. இதில் சுமார் 5,000 பேர் மரணமடைந்தனர், மேலும் ஆயிரக்கணக்கானோர் காயமடைந்தனர். 07-12-1984 அன்று போபால் தொழில்நிறுவனத்தின் தலைவரும், அமெரிக்க குடியுரிமை உள்ளவருமான வாரன் ஆண்டர்சன், போபால் தொழிற்சாலையை பார்வையிட வந்த போது படுகொலை வழக்கு பதியப்பட்டு விசாரிக்கப்பட்டார். நான்கு நாட்களுக்கு பிறகு, விசாரணையை எதிர்கொள்வதாக உறுதியளித்து, அவர் நாட்டை விட்டு வெளியேற பிணையில் அனுமதிக்கப்பட்டார். அதன் பிறகு அவர் விசாரணைக்கே வரவில்லை என்ற நிலையில், அவர் அமெரிக்கா திரும்ப அனுமதிக்கப்பட்டது ராஜீவ் காந்திக்கு அரசியல் அழுத்தங்களை ஏற்படுத்தியது.

ஷா பானு வழக்கு

1978 இல் இந்தூரில் உள்ள நீதிமன்றத்தில் தனது கணவர் முகமது அஹ்மத் கானிடமிருந்து ஜீவனாம்சம் கோரி ஷா பானு 1973 குற்றவியல் நடைமுறைச் சட்டத்தின் 125 வது பிரிவின் கீழ் ஒரு மனுவை தாக்கல் செய்தார். இப்பிரிவு திருமண காலத்தில் மற்றும் விவாகரத்துக்குப் பிறகு, ஒரு ஆண் தனது மனைவிக்கு பொருளாதார ஆதரவு வழங்க வேண்டியது கட்டாயம் எனக் கூறுகிறது. அவரது கணவர் நவம்பர் 1978 அன்று பராமரிப்புப் பணத்தைத் தவிர்ப்பதற்காக முத்தலாக் (இஸ்லாமிய முறையில் விவாகரத்தாகும்) அறிவித்தார். இந்நிலையில், 1979 இல் இந்தூர் நீதிமன்றம் ஷா பானுவுக்கு ரூ.25 பராமரிப்புத் தொகையாக வழங்க வேண்டும் என உத்தரவிட்டது. இந்த தீர்ப்பை எதிர்த்து, 1980 இல் மத்தியப் பிரதேச உயர்நீதிமன்றத்தில் மனு தாக்கல் செய்த ஷா பானுவுக்கு சாதகமாக மத்தியப் பிரதேச உயர் நீதிமன்றம் பராமரிப்புத் தொகையை ரூ.179 என உயர்த்தியது. உயர் நீதிமன்றத் தீர்ப்பை எதிர்த்து, 1981 இல் உச்ச நீதிமன்றத்தில் சிறப்பு அனுமதி மனுவின் கீழ் கணவர் மனு தாக்கல் செய்தார். ஜாதி, மதம் போன்றவற்றைப் பொருட்படுத்தாது அனைவருக்கும் பொருந்தும் குற்றவியல் நடைமுறைச் சட்டத்தின் 125 வது பிரிவின் கீழ், 1985 இல் உச்ச நீதிமன்றம் ஷா பானுவுக்கு பராமரிப்புப் பணம் வழங்கப்பட வேண்டும் என உயர் நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பை உறுதி செய்து உத்தரவிட்டது.

ஷா பானு தீர்ப்புக்குப் பிறகு, காங்கிரஸின் முன்னணி தலைவர்கள் சிலர் பிரதமர் ராஜீவ் காந்தியிடம், உச்ச நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்புக்கு மாறாக நாடாளுமன்றத்தில் புதிய சட்டம் கொண்டு வர வேண்டும் என்று பரிந்துரைத்தனர். இதனைத் தொடர்ந்து, "முஸ்லீம் பெண்கள் (விவாகரத்து மீதான உரிமைகள் பாதுகாப்பு) சட்டம், 1986" என்ற பெயரில், இந்தியா நாடாளுமன்றத்தில் ஒரு புதிய சட்டம் நிறைவேற்றப்பட்டது. இந்த சட்டம், ஷா பானு வழக்கில் உச்ச நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பை புறக்கணித்து, விவாகரத்து செய்யப்பட்ட பெண்களுக்கு, இஸ்லாமிய வழக்கப்படி, குறிப்பிட்ட காலக்கெடு (90 நாட்கள்) வரை பராமரிப்பு வழங்குமாறு நிபந்தனைகளை வகுத்தது.

குறிப்பு = ராஜீவ் காந்தி அரசால் நிறைவேற்றப்பட்ட சட்டம் அரசியலமைப்பிற்கு எதிரானது என்று கூறி, ஷா பானு சார்பில் ஆஜரான வழக்கறிஞர் டேனியல் லத்திஃபி 2001 இல் உச்ச நீதிமன்றத்தில் ஒரு ரிட் மனுவை தாக்கல் செய்தார். டேனியல் லத்திஃபியின் மனுவுக்கு ஆதரவாக தீர்ப்பளித்த உச்ச நீதிமன்றம், முஸ்லிம் பெண்கள் இத்தாத் காலத்திற்கு அப்பாலும் கணவர் தனது மனைவிக்கு ஜீவனாம்சம் செலுத்த கடமைப்பட்டிருக்கிறார் என்று தெளிவுபடுத்தியது.

Bofors ஊழல்

24-03-1986 அன்று இந்திய ராணுவத்திற்கு 400 FH 77 பீரங்கிகள் வாங்குவதற்கு, இந்திய அரசுக்கும் ஸ்வீடன் அரசின் ஆதரவு பெற்ற Bofors ஆயுதத் தயாரிப்பு நிறுவனத்துக்கும் இடையில் ரூ.1,437 கோடி மதிப்பிலான ஒப்பந்தம் போடப்பட்டது. இந்த ஒப்பந்தத்தை சட்டவிரோதமாக நிறைவேற்ற, இந்தியாவுக்கும் ஸ்வீடனுக்கும் இடையிலான பீரங்கி ஒப்பந்தத்தில் சுமார் ரூ.64 கோடி லஞ்சம் கொடுக்கப்பட்டதாக குற்றச்சாட்டு எழுந்தது.

1980 களின் பிற்பகுதியில், பா.ஜ.கவின் அரசியல் வளர்ச்சிக்கு குறிப்பிடத்தக்க பங்களிப்பை வழங்கிய Bofors ஊழல் பற்றி பா.ஜ.க. தரப்பினர் நாடெங்கும் பேசியதாலும், ஊடகங்களில் தலைப்புச் செய்திகளாக பரவியதாலும், Bofors விவகாரம் இந்திய அரசியல் வட்டாரத்தில் பெரும் புயலைக் கிளப்பியது. இப்புயலில் சிக்கிய ராஜீவ் காந்தி தலைமையிலான காங்கிரஸ் கட்சி, 1989 நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் படுதோல்வியை சந்தித்தது. ஆனால், பிற்காலத்தில் 04-02-2004 அன்று ராஜீவ் காந்தி தரப்புக்கும் ஸ்வீடன் நிறுவனத்திற்கும் எதிராக எந்த குற்றச்சாட்டும் நிரூபிக்கப்படவில்லை என்று கூறி, டெல்லி உயர் நீதிமன்றம் விடுவித்தது குறிப்பிடத்தக்கது.

அயோத்தி விவகாரம்

1989 நாடாளுமன்ற தேர்தல் நேரத்தில், Bofors பிரச்சனைக்குப் பிறகு பா.ஜ.க தரப்பினர் ராமர் கோவில் கட்டும் பிரச்சாரத்தை முன்னிறுத்தியது. இந்த பின்னணியில், விஸ்வ ஹிந்து பரிஷத், பாபர் மசூதிக்கு அருகில் அயோத்தி கோவிலுக்கு அடிக்கல் நாட்ட வேண்டும் என்று கோரியது. ராஜீவ் காந்தி, தனது ஆலோசகர்களான எம்.எல்.ஃபோட்டேதார் மற்றும் ஆர்.கே.தவானின் பரிந்துரையின்பேரில் இதை அனுமதித்தார். மேலும், மகாத்மா காந்தி சொன்ன ராம ராஜ்ஜியத்தை நிறுவுவோம் என்று தனது தேர்தல் உரையில் கூறினார்.

1989 இல், "சர்ச்சைக்குரிய இடத்தில் இல்லை, ஆனால் அதன் அருகில்" எனக் கூறி, விஸ்வ ஹிந்து பரிஷத் அயோத்தி கோவிலுக்கு அடிக்கல் நாட்டியது. ராஜீவ் காந்தி அரசிடம், மசூதியின் உரிமை தொடர்பான வழக்கு முடிவுக்கு வரும் வரை காத்திருப்போம் என விஸ்வ ஹிந்து பரிஷத் உறுதியளித்திருந்ததை மீறி, சர்ச்சைக்குரிய இடத்திலேயே அடிக்கல் நாட்டினர். இதை அறிந்த ராஜீவ் காந்தி, "சர்ச்சைக்குரிய இடத்தில் பூஜை நடப்பதைத் தெரியாமல் இருந்தேன்" என வருத்தம் தெரிவித்தார். ராஜீவ் காந்தியின் தாராள அணுகுமுறை, ராம ஜென்மபூமி பிரச்சாரத்தை மேலும் தீவிரமாக்கியது.

இந்திய அமைதி காக்கும் படை

04-06-1987 அன்று ராஜீவ் காந்தி உத்தரவின் அடிப்படையில், "பூமாலை நடவடிக்கை" என்ற பெயரில் விடுதலைப் புலிகளுக்கு தேவையான உணவு மற்றும் மருந்துகளை வான்வழி மூலம் இந்திய விமானப்படை யாழ்ப்பாணத்திற்கு அனுப்பியது. இந்தியாவின் இந்த நடவடிக்கை இலங்கையின் சுதந்திரத்தை மீறுவதாக இலங்கை அதிபர் ஜெயவர்த்தனே கண்டித்தார். இருப்பினும், பூமாலை நடவடிக்கைக்கு பின்னர், பல்வேறு அழுத்தங்களுக்கு இடையில் ஜெயவர்த்தனே இந்திய அரசாங்கத்துடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்தினார். இதன் விளைவாக, இந்தியா மற்றும் இலங்கை இடையே அமைதி ஒப்பந்தம் கையெழுத்தாகியது.

இந்த ஒப்பந்தத்தின் அடிப்படையில், இந்திய அமைதி காக்கும் படை (Indian Peace Keeping Force - IPKF) இலங்கையில் நிலைநிறுத்தப்பட்டது. முதலில் இந்திய அமைதி காக்கும் படையும் புலிகளும் விடுதலைப் ஒருவருக்கு ஒருவர் ஒத்துழைத்தனர், ஆனால் பின்னர் மோதல்களும் கசப்பான அனுபவங்களும் ஏற்பட்டன. இறுதியாக, வி.பி.சிங் பிரதமரான பிறகு 1990 இல் இந்திய அமைதி காக்கும் படையை இந்தியா திரும்ப பெற்றுக்கொண்டது.

குறிப்பு = இலங்கையில் இந்திய அமைதி காக்கும் படை செயலில் இருந்த காலத்தில், 1988 இல் தொழிலதிபர் அப்துல்லா லுதுபி, தமிழீழ மக்கள் விடுதலை அமைப்பின் (PLOTE) ஆயுதமேந்திய கூலிப்படையின் உதவியுடன் மாலத்தீவில் ஆட்சியை கவிழ்க்க முயன்றார். மாலத்தீவு ஜனாதிபதி மௌமூன் அப்துல் கயூமின் கோரிக்கையின் அடிப்படையில் ராஜீவ் காந்தியின் உத்தரவின் பேரில், இந்தியாவின் கற்றாழை நடவடிக்கையின் (Operation Cactus) மூலம் PLOTE அமைப்பின் சதித்திட்டம் தோற்கடிக்கப்பட்டது.

ஆட்சி அமைத்த வி.பி.சிங்

அரசியலில் புதியவராக இருந்த ராஜீவ் காந்தி, சில உயர் அதிகாரிகள் மற்றும் தலைவர்களால் தவறான வழிகாட்டலுக்கு உட்படுத்தப்பட்டதாகவும், இது 1989 நாடாளுமன்ற தேர்தலில் அவரது வீழ்ச்சிக்குக் காரணமாக அமைந்ததாகவும் பார்க்கப்படுகிறது. இதற்கிடையில், 1989 நாடாளுமன்றத் தேர்தல் முடிவில் எந்த கட்சிக்கும் பெரும்பான்மை கிடைக்கவில்லை. பா.ஜ.க வெளியில் இருந்து ஆதரவு கொடுக்க மூன்றாவது அணியான தேசிய முன்னணி சார்பில் வி.பி.சிங் பிரதமர் ஆனார்.

26-12-1989 அன்று வி.பி.சிங் அரசு Bofors உடன் ஒப்பந்தம் செய்யாது என்று தெரிவித்தது. ராஜீவ் காந்திக்கு வழங்கப்பட்ட சிறப்புப் பாதுகாப்புக் குழு (SPG) பாதுகாப்பை முன்னாள் பிரதமர்களுக்கு வழங்காததால், பா.ஜ.க ஆதரவு பெற்ற வி.பி.சிங் அரசு அதை ரத்து செய்தது. 07-08-1990 அன்று மண்டல் ஆணையத்தின் 27% இடஒதுக்கீட்டை அமல்படுத்த உத்தரவிட்டார். இதற்கு எதிராக, கிளம்பிய அத்வானியின் ராம் ரத யாத்திரைக்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்து, லாலு பிரசாத் யாதவ் பீகாரில் அத்வானியை கைது செய்தார். இதையொட்டி, பா.ஜ.க ஆதரவை வாபஸ் பெற்றதால், 07-11-1990 அன்று வி.பி.சிங் அரசு கவிழ்ந்தது. 10-11-1990 அன்று சந்திரசேகர் காங்கிரஸ் ஆதரவுடன் பிரதமர் ஆனார். பின்னர், சந்திரசேகர் அரசு ராஜீவ் காந்தியை வேவு பார்ப்பதாக குற்றம்சாட்டி காங்கிரஸ் ஆதரவை வாபஸ் வாங்கியது. இதனால், 1991 இல் புதிய நாடாளுமன்ற தேர்தல் அறிவிக்கப்பட்டது. இதையெடுத்து, ராஜீவ் காந்தி இந்தியா முழுவதும் தேர்தல் பிரசாரத்தை தொடங்கினார்.

பத்மநாபா படுகொலை

இந்திய அமைதி காக்கும் படை முயற்சிகளின் ஒரு பகுதியாக, வடக்கு மற்றும் கிழக்கு மாகாணங்கள் இணைந்து வட கிழக்கு மாகாணமாக உருவாக்கப்பட்டன. அங்கு 1988 இல் நடைபெற்ற தேர்தலில், பத்மநாபாவின் EPRLF வெற்றி பெற்று, மாகாண முதல்வராக வரதராஜ பெருமாள் ஆட்சி புரிந்தார். EPRLF தரப்பின் செல்வாக்கு இலங்கை மற்றும் இந்திய அரசுகளுடன் அதிகரிக்கத் தொடங்கிய போது, LTTE தரப்பு EPRLF உடன் மோதல் போக்கை கடைபிடிக்கத் தொடங்கியது.

சுதந்திர ராஜா என்கிற சின்ன சாந்தன், இலங்கையிலிருந்து வந்து சென்னையில் தங்கி, ஒரு தொழில்துறை பயிற்சி மையத்தில் மாணவனாகச் சேர்ந்து, பத்மநாபாவின் அன்றாட நடவடிக்கைகளை வேவு பார்த்துக் கொண்டிருந்தார். அவர் கொடுத்த தகவல்களின் அடிப்படையில், விடுதலைப் புலிகளின் உத்தரவின் பேரில், ஈழ மக்கள் புரட்சிகர விடுதலை முன்னணியின் தலைவர் பத்மநாபா, 19-06-1990 அன்று சிவராசன் குழுவினரால் சென்னையில் படுகொலை செய்யப்பட்டார். இந்தப் படுகொலைச் சம்பவம் சென்னை மாநகரையே உலுக்கியது, படுகொலைக்குப் பிறகு சிவராசன் கும்பல் பிள்ளையார் திடல் வழியாக இலங்கைக்குத் தப்பிச் சென்றது.

ஈழப் போராட்டம் சகோதரர்களின் யுத்தமாக மாறியது வேதனைக்குரியது என்று கூறிய கலைஞர், பத்மநாபாவின் மறைவுக்கு இரங்கல் தெரிவித்தார். அத்துடன், சென்னையில் அனைத்து கட்சி இரங்கல் கூட்டம் நடத்தப்பட்டது. மேலும், பத்மநாபாவின் மறைவுக்கு இரங்கல் தெரிவித்த ராஜீவ் காந்தி, பத்மநாபாவும் தனது தாயார் இந்திரா காந்தியும் ஒரே பிறந்தநாளைப் பகிர்ந்து கொண்டதாக குறிப்பிட்டார்.

குறிப்பு = இதே சின்ன சாந்தன் தான் ராஜீவ் காந்தியை கொல்ல முதலில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஆதிரையை கவனித்துக் கொண்டார். ஆதிரை கைது செய்யப்பட்ட பிறகு, பத்மநாபா மற்றும் ராஜீவ் காந்தி கொலைகளுக்கு இடையிலான இணைப்புப் புள்ளிகள் தெரியவந்தன.

தி.மு.க ஆட்சி கவிழ்ப்பு

1989 சட்டமன்றத் தேர்தலை வென்று தமிழ்நாட்டின் முதலமைச்சராக கலைஞர் பதவியேற்றார். அவர் ஆட்சியில், விவசாயிகளுக்கு இலவச மின்சாரம், பெண்களுக்கு சொத்தில் சம உரிமை போன்ற பல நலத்திட்டங்களை அறிமுகம் செய்தார். மேலும், தமிழீழ ஆதரவாளர்கள் அமைப்பின் (Tamil Eelam Supporters Organization - TESO) மூலம் ஈழ செயல்பாடுகள் குறித்து கவனம் செலுத்தினார். தகவல் ஆதாரங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு, பத்மநாபாவை தமிழ்நாட்டிற்கு வர வேண்டும் என்றார் கலைஞர். இதனால் பத்மநாபா ஒடிசாவில் தங்கியிருந்தார். பின்னர், கலைஞர் டெல்லியில் ஒரு கூட்டத்தில் இருக்கும் போது, ரகசியமாக சென்னை வந்து சேர்ந்தார் பத்மநாபா. இவ்வாறு, கலைஞரின் வேண்டுகோளை மீறி சென்னைக்கு வந்த பத்மநாபா, விடுதலைப் புலிகளால் கொல்லப்பட்டார்.

பத்மநாபாவின் கொலைக்குப் பிறகு, தமிழ்நாட்டில் விடுதலைப் புலிகளின் செயல்பாடுகள் அதிகரித்து, சட்டம்-ஒழுங்கு குலைந்துவிட்டதாக சுப்பிரமணியம் சுவாமி மற்றும் ஜெயலலிதா தரப்பினர் கொடுத்த அழுத்தத்தைத் தொடர்ந்து 30-01-1991 அன்று பிரதமர் சந்திரசேகர் தி.மு.க. அரசைக் கலைத்தார். இதற்கிடையில், எதிர்பாராத விதமாக 21-05-1991 அன்று நாடாளுமன்ற தேர்தல் பிரச்சாரத்திற்கு ஸ்ரீபெரும்பதூர் வந்திருந்த ராஜீவ் காந்தி ஈழத்தமிழச்சி தணுவால் கொல்லப்பட்டார். இந்நிலையில், பத்மநாபா கொலையின் போது கலைஞர் டெல்லியில் இருந்ததும், ராஜீவ் காந்தி கொலையின் போது கலைஞர் ஆட்சியில் இல்லை என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது.

1989 இல் அரசியல் உலகத்திலிருந்து விலகப்போகிறார் என்று கூறப்பட்ட ஜெயலலிதா, 1991 இல் ராஜீவ் காந்தியின் படுகொலை குறித்த அனுதாபத்தால் சட்டமன்ற தேர்தலில் வென்று முதலமைச்சர் ஆனார். சிறந்த ஆட்சியை கொடுத்த கலைஞரின் தி.மு.க தோல்வியடைந்தது, தி.மு.க ஆதரவாளர்கள் ராஜீவ் காந்தியின் ஆதரவாளர்களால் துன்புறுத்தப்பட்டனர், முரசொலி மற்றும் தீக்கதிர் அலுவலகம் தீ வைத்து கொளுத்தப்பட்டன. மேலும், மைய அரசியல் உலகத்திலிருந்து விலகியிருந்த நரசிம்மா ராவ் பிரதமராக அமர்ந்தார். இந்தியாவுக்கு தாராளமயமாக்கல் கொள்கையை அறிமுகம் செய்தார். இங்கு, ஜெயலலிதா இல்லாமல் கலைஞர் தமிழ்நாட்டின் முதலமைச்சராக மீண்டும் வந்திருந்தால், நரசிம்மா ராவ் கொண்டு வந்த தாராளமயமாக்கலைப் பயன்படுத்தி தமிழ்நாட்டை மேலும் முன்னேற்றிருக்க அதிக வாய்ப்பு இருந்திருக்கும். ஆனால், ராஜீவ் காந்தியின் படுகொலை என்ற ஒரு வரலாற்றுச் சம்பவம் அனைத்திற்கும் மாறுபட்டதாக அமைந்தது. இனி ராஜீவ் காந்தி படுகொலை பற்றி விரிவாக காண்போம்.

ராஜீவ் காந்தி படுகொலைக்கு முன்னால்

1991 இல் பாலஸ்தீன விடுதலை அமைப்பின் தலைவர் யாசர் அராபத், ராஜீவ் காந்தி படுகொலை செய்யப்படுவதற்கு ஒரு மாதத்திற்கு முன்பு, இஸ்ரேலில் இருந்து பெறப்பட்ட தகவல்கள் மற்றும் ஐரோப்பாவில் இருந்து பெறப்பட்ட உளவுத்துறை தகவல்களின் அடிப்படையில், தமிழீழப் போராளிகள் அல்லது சீக்கியப் போராளிகள் தரப்பால் ராஜீவ் காந்தியின் உயிருக்கு அச்சுறுத்தல் இருப்பதாக கூறினார்.

30-07-1987 அன்று இலங்கை ஜனாதிபதி மாளிகையில் நடைபெற்ற இராணுவ அணிவகுப்பின் போது, இலங்கை ராணுவ வீரர் விஜித ரோஹனா, இலங்கை ராணுவத்தின் வடமராட்சி நடவடிக்கையை முடிவுக்குக் கொண்டு வந்த விடுதலைப் புலிகளுக்கு ஆதரவாக பூமாலை நடவடிக்கையை மேற்கொண்டதற்காக பிரதமர் ராஜீவ் காந்தியை கொல்ல முயன்றார்.

1991 இல் ராஜீவ் காந்தி கொல்லப்படுவதற்கு ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, 1986 இல், அவர் படுகொலை செய்யப்பட்டாலோ அல்லது இந்திய அரசியல் உலகில் இருந்து "திடீரென்று வெளியேறினாலோ" என்ன நடக்கும் என்பது குறித்து அமெரிக்க மத்திய புலனாய்வு அமைப்பு (Central Intelligence Agency - CIA) "India After Rajiv" என்ற தலைப்பில் 23 பக்கம் ஆவணத்தை வெளியிட்டது கவனத்திற்குரியது.

வளைகுடாப் போரில், ராஜீவ் காந்தி இராக்கை ஆதரித்தார். மேலும், சந்திரசேகர் அரசு, அமெரிக்க படை விமானங்களுக்கு திருவனந்தபுரத்தில் எரிபொருள் நிரப்ப அனுமதித்ததை கண்டித்தார். பின்னொரு வேளையில், "வல்லரசு நாடுகள் அரசியல் காரணங்களுக்காக இந்திய தலைவர்களை அப்புறப்படுத்த முயற்சிக்கிறார்கள்" என ராஜீவ் காந்தி சொன்னதை ஒட்டி, நிருபர் "நீங்கள் KGB தரப்பை சொல்கிறீர்களா?" என கேள்வி எழுப்பிய போது, அவர் "KGB தரப்புக்கு ஆப்கான் பிரச்சனையே பெரிதாக உள்ளது" என்று கூறினார். பின்னர், "CIA தரப்பை சொல்கிறீர்களா?" என நிருபர் கேள்வி கேட்ட போது, ராஜீவ் காந்தி சிரித்துவிட்டு கடந்து சென்றது குறிப்பிடத்தக்கது.

05-06-1987 இல் DIB UO No 49/VS/87(3) அறிக்கையில், உளவுத்துறை பிரதமர் ராஜீவ் காந்தி இலங்கை மற்றும் பாகிஸ்தானில் உள்ள போராளிக் குழுக்களிடமிருந்து பாதுகாப்பு அச்சுறுத்தல்களை எதிர்கொள்ளக்கூடும் என்று எச்சரித்தது. மேலும், இந்தியாவின் கொள்கைகளில் அதிருப்தி கொண்ட சில தமிழீழப் போராளிக் குழுக்கள், இஸ்ரேலிய மற்றும் மேற்கத்திய உளவுத்துறை ஆதரவால், ராஜீவ் காந்திக்கு ஆபத்தை உருவாக்கலாம் என அது குறிப்பிட்டது.

20-05-1990 அன்று ராஜீவ் காந்தி படுகொலைக்கு முதல் நாளாக, உளவுத்துறையின் இணை இயக்குனர் உள்துறை இணை செயலருக்கு ராஜீவ் காந்தியின் பாதுகாப்பு குறித்த முக்கியமான கடிதம் எழுதியுள்ளார். அந்த கடிதத்தில், ராஜீவ் காந்திக்கு உடனடியாக தேசிய பாதுகாப்புக் குழுவின் (National Security Guard - NSG) பாதுகாப்பு வழங்க வேண்டும் என்பதனை அழுத்தமாக தெரிவித்தார். ஆனால், இந்த கடிதம் எழுதப்பட்டதற்கான நோக்கம் ஆராயப்படவில்லை.

ராஜீவ் காந்தி படுகொலை

01-05-1991 அன்று இலங்கையிலிருந்து கோடியக்கரை வந்தடைந்த ஒற்றைக்கண் சிவராசன் மற்றும் தணு உட்பட 8 பேரை கோடியக்கரை சண்முகம் வரவேற்றார். ராஜீவ் காந்தியை கொல்லும் திட்டத்தின் மூளையாக செயல்பட்டு, கொலை பணிகளை சிவராசன் ஒருங்கிணைத்தார். இதே கும்பல், தங்கள் திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாக, 07-05-1991 அன்று சென்னையில் நடந்த ஒரு கூட்டத்தில் வி.பி.சிங்கிற்கு அருகில் இருந்து மாலை அணிவித்து ஒத்திகை பார்த்ததாக விசாரணையில் தெரியவந்தது.

1991 நாடாளுமன்ற தேர்தல் பிரச்சாரத்தின் ஒரு பகுதியாக, 21-05-1991 அன்று ஓடிசா மற்றும் ஆந்திராவில் பிரச்சாரத்தை முடித்த பிறகு, விமான கோளாறு காரணமாக விமான பயணம் தாமதமடைந்து 8:30 மணியளவில் ராஜீவ் காந்தி சென்னை வந்தடைந்தார். இந்த விமானத்தின் தாமதம் குறித்து "மர்ம நபரிடம்" தகவல் பெற்ற சிவராசன் குழுவினர் ஸ்ரீபெரும்புதூருக்கு நேரத்தில் வந்தடைந்தனர். மைதானத்தில் சிவராசன் தலைமையில் நளினி, சுபா, முருகன், தணு, சின்ன சாந்தன், ஹரிபாபு உள்ளிட்டோர் குழுமினர். ராஜீவ் காந்திக்கான SPG பாதுகாப்பை வி.பி.சிங் அரசு ரத்து செய்ததை சந்திரசேகர் அரசும் தொடர்ந்திருந்த நிலையில், ஸ்ரீபெரும்புதூர் தொகுதியில் போட்டியிட்ட காங்கிரஸ் வேட்பாளர் மரகதம் சந்திரசேகருக்கு ஆதரவாக பிரச்சாரம் செய்ய, இரவு 9:50 மணியளவில் ராஜீவ் காந்தி ஸ்ரீபெரும்புதூர் பொதுக் கூட்டத்திற்கு வந்தார். அப்போது, பிரச்சார மைதானத்தில் இருந்து மேடையை நோக்கி வந்த ராஜீவ் காந்தியை பலர் சூழ்ந்து கொண்டனர். அங்கே, சிறுமியான கோகிலவாணி ராஜீவ் காந்தியிடம் இந்தி கவிதையை படிக்கும் போது, காவலரின் எதிர்ப்பை மீறி ராஜீவ் காந்தி தாராள மனதுடன் சந்தனமாலையுடன் நின்று கொண்டிருந்த தணுவை அருகில் வர சொன்னார். நெருங்கி வந்த தணு, ராஜீவ் காந்திக்கு சந்தனமாலையை அணிவித்து, அவரது கால்களைத் தொட்டு வணங்கியபடி, ஆடையில் உள்ள மின்விசையை அழுத்திய போது, பயங்கர வெடிபொருட்கள் வெடித்ததால், சுமார் 10:10 மணிக்கு ராஜீவ் காந்தி படுகொலை செய்யப்பட்டார். குண்டுவெடிப்பில் ராஜீவ் காந்தியுடன் 16 பேர் கொல்லப்பட்டனர், 43 பேர் காயமடைந்தனர். ராஜீவ் காந்தியை படுகொலை செய்த பிறகு, சிவராசன் குழுவினர் பிரச்சார மைதானத்தில் இருந்து கச்சிதமாக தப்பித்தனர்.

இதற்கிடையில், ஸ்ரீபெரும்புதூர் பிரச்சார கூட்டத்தில் புகைப்படம் எடுக்குமாறு புகைப்பட கலைஞர் ஹரிபாபுவிடம் சிவராசன் அறிவுறுத்தியதாக கூறப்படுகிறது. பிரச்சார மைதானத்தில், பத்து புகைப்படங்கள் மட்டுமே எடுத்த ஹரிபாபுவும் குண்டுவெடிப்பில் உயிரிழந்தார். படுகொலை நடந்த இடத்தில், புலனாய்வுக் குழு கண்டுபிடித்ததாகக் கூறப்படும் ஹரிபாபுவின் சினான் கேமரா (Chinon Camera) விசாரணைக்கு திறவுகோலாக இருந்தது. அதே நேரத்தில், பிரச்சாரக் கூட்டத்தில் காணொளி காட்சிகள் கையாளப்பட்டமை மற்றும் கோடியக்கரை சண்முகம் தற்கொலை செய்து கொண்ட விதம் ஆகியவை விசாரணைக் காலத்தில் பெரும் சர்ச்சையை ஏற்படுத்தியது.

குண்டுவெடிப்பைத் தொடர்ந்து வழக்கை விசாரிக்க சிறப்பு புலனாய்வு குழுவின் (Special Investigation Team - SIT) தலைவராக CBI இயக்குநர் கார்த்திகேயன் நியமிக்கப்பட்டார். வழக்கு விசாரணை பரபரப்பாக நடைபெற்ற காலத்தில், பலர் விசாரிக்கப்பட்டனர், பலர் கைது செய்யப்பட்டனர், சிலர் தற்கொலை செய்து கொண்டனர். இறுதியாக, விடுதலைப் புலிகள் உத்தரவின் பேரில் சிவராசன் வடிவமைத்த திட்டத்தின் படி, ராஜீவ் காந்தி படுகொலை செய்யப்பட்டார் என்று SIT தெரிவித்தது. ராஜீவ் காந்தியின் கொலையாளிகளான சிவராசன், சுபா உட்பட 7 பேர் ரங்கநாத்தின் கோணனகுண்டே (பெங்களூரு) இல்லத்தில் தஞ்சம் புகுந்தனர். இந்த தகவலை பெற்ற பிறகு, SIT அவர்களை உயிருடன் பிடிக்க முயற்சித்தது. இருப்பினும், அவர்கள் பிடிபடுவதற்கு முன்பு, ராஜீவ் காந்தியின் பிறந்த நாளான 20-08-1991 அன்று கோணனகுண்டே இல்லத்தில் தற்கொலை செய்து கொண்டனர்.

சேகரிக்கப்பட்ட ஆதாரங்களைப் பயன்படுத்தி சிறப்பு நீதிமன்றத்தில் வழக்கு வாதிடப்பட்டது, இதில் பல பிரதிவாதிகளுக்கு மரண தண்டனை விதிக்கப்பட்டது. பிரதிவாதிகளின் மேல்முறையீட்டைத் தொடர்ந்து, மரண தண்டனை ஆயுள் தண்டனையாக மாற்றப்பட்டது. இறுதியாக, ராஜீவ் காந்தி கொலையாளிகள் அனைவரும் சமீபத்தில் விடுதலை செய்யப்பட்டனர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

ராஜீவ் காந்தி படுகொலைக்கு பின்னால்

உலகில் அதிகம் ஆராயப்பட்ட படுகொலை வழக்குகளில், சர்வதேச வலையமைப்பினால் படுகொலை செய்யப்பட்ட ராஜீவ் காந்தி படுகொலை வழக்கும் ஒன்றாகும். விடுதலைப் புலிகள் உத்தரவின் பேரில், சிவராசனே இந்த படுகொலையை திட்டமிட்டதாக SIT தரப்பில் தெரிவிக்கப்பட்டது. ராஜீவ் காந்தி படுகொலையை நீதிபதி மிலாப் சந்த் ஜெயின் தலைமையிலான ஜெயின் ஆணையம் தீர விசாரித்தது. முக்கியமாக, ராஜீவ் காந்தி படுகொலையில் சர்வதேச சதி நடந்திருக்கலாம் என, ஜெயின் ஆணையம் அறிக்கை கருத்து தெரிவித்துள்ளது.

ராஜீவ் காந்தி படுகொலை வழக்கில் இருந்து யாரையோ காப்பாற்றுவதற்காக, விடுதலைப் புலிகள் மீது குற்றம் சாட்டப்பட்டது; அல்லது யாருக்காகவோ ராஜீவ் காந்தியை கொல்ல, விடுதலைப் புலிகள் கூலிப்படையாக செயல்பட்டனர்; அல்லது இந்திய அமைதி காக்கும் படை நடவடிக்கைகளுக்கு பழிவாங்கும் நோக்கில், விடுதலைப் புலிகள் ராஜீவ் காந்தியை கொன்றார்கள் என்று விடுதலைப் புலிகளின் தலையீடு பற்றி பல கதைகள் பேசப்படுகின்றன. மறுபுறம், சர்வதேச ஆதரவைப் பெற்று, தமிழீழ நாடு கோரி போராடிய விடுதலைப் புலிகள், ராஜீவ் காந்தியை கொன்றிருக்க முடியாது என்று பரவலாக வாதிடப்படுகிறது. ஒரு வேளை, ஸ்ரீபெரும்புதூர் பிரச்சார கூட்டத்தின் காணொளி காட்சிகள் சிதைக்கப்படாமல் இருந்திருந்தால், இந்தப் படுகொலை பற்றிய கூடுதல் தகவல்கள் தெரிய வந்திருக்கலாம்.

முன்வைக்கப்பட்ட காரணம்

சிறப்புப் புலனாய்வுக் குழுவின் அறிக்கைகளின்படி, ஈழத்தமிழர்களுக்கு எதிரான இந்திய அமைதி காக்கும் படை நடவடிக்கைகளுக்குப் பழிவாங்கும் நோக்கில், தமிழீழப் பிரிவினைவாதக் குழுவான விடுதலைப் புலிகளால் இந்தப் படுகொலை மேற்கொள்ளப்பட்டது.

1987 இல் இலங்கை அரசுக்கும் விடுதலைப் புலிகளுக்கும் இடையிலான சமாதான உடன்படிக்கையை நடைமுறைப்படுத்துவதற்காக, பிரதமர் ராஜீவ் காந்தியினால் இந்திய அமைதி காக்கும் படை இலங்கைக்கு அனுப்பப்பட்டது. ஆனால், அமைதி காக்கும் படையின் பணி மிகவும் சர்ச்சைக்குரியதாக மாறியதன் விளைவாகவே, ராஜீவ் காந்தி படுகொலை செய்யப்பட்டார் என்ற காரணத்தை ஈழ ஆய்வாளர்கள் முன்வைத்தனர்.

வர்மா ஆணையம்

ராஜீவ் காந்தியின் பாதுகாப்புக்கு பொறுப்பானவர்களை விசாரிக்க வர்மா ஆணையம் அமைக்கப்பட்டது. அதன் பேரில், பாதுகாப்பு ஏற்பாடுகள் மற்றும் உளவுத்துறை நடவடிக்கைகள் குறித்து வர்மா ஆணையம் (Verma Commission) விசாரித்தது.

வர்மா ஆணையம் உளவுத்துறை அமைப்புகளின் தவறுகளை கண்டறிந்தது. பிரதமர் வி. பி.சிங்கின் தேசிய முன்னணி அரசு, ராஜீவ் காந்திக்கு வழங்கப்பட்ட SPG பாதுகாப்பை திரும்ப பெற்றதற்கான காரணம் குறித்து கேள்வி எழுப்பப்பட்டது. ஸ்ரீபெரும்புதூர் பிரச்சார கூட்டத்தில், ராஜீவ் காந்திக்கு உரிய பாதுகாப்பை காவல்துறை உறுதி செய்யவில்லை என்றும், பொறுப்பற்ற முறையில் கட்சியினர் செயல்பட்டதாகவும் குற்றம் சாட்டப்பட்டது. மேலும், குற்றம் தொடர்பான ஆதாரங்களை அழிக்கும் முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்பட்டதாகவும் ஆணையம் குறிப்பிட்டது.

மனித வெடிகுண்டு தணுவை ராஜீவ் காந்திக்கு அருகில் செல்லவிடாமல் காவலர் தடுக்க முயன்றார் என்ற காவல்துறையின் வாதத்தை வர்மா நிராகரித்தார். பாதுகாவலர்கள் பெண்களை அரிதாகவே சோதனை செய்ததாகவும், தணு மாலையுடன் நடந்து சென்று ராஜீவ் காந்தியை தடையின்றி சென்றடைந்ததையும் புகைப்படங்கள் காட்டுவதாகவும், வெடிகுண்டு வெடித்தவுடன் மைதானத்தில் இருந்த மொத்த கூட்டமும் சிதறியதாகவும் வர்மா கூறினார். மேலும், ராஜீவ் காந்தியை காண துடித்த தொண்டர்களின் கூட்டத்தை அடக்க, தணு உட்பட தொண்டர்களை 30 அடி தூரத்தில் தள்ளியே நிற்க வைத்திருந்தால், வெடிகுண்டு வெடித்திருந்தாலும் ராஜீவ் காந்தி தப்பியிருக்கலாம் என்று வர்மா கூறினார். இதற்கிடையில், வர்மா ஆணையத்தின் அறிக்கை அனைவரையும் குற்றம் சாட்டியதால் பரந்த ஆதரவை பெறவில்லை.

ஜெயின் ஆணையம்

ராஜீவ் காந்தி படுகொலை ஏற்படுத்திய அரசியல் தாக்கங்கள், 1981 முதல் 1991 வரையிலான ராஜீவ் காந்தியின் அரசியல் சூழ்நிலைகள் மற்றும் சதியில் ஒரு நபர் அல்லது ஒன்றுக்கும் மேற்பட்ட நபர்கள் அல்லது வெளிநாட்டு உளவு நிறுவனம் ஈடுபட்டதா என்பதை விசாரிக்க ஜெயின் ஆணையம் (Jain Commission) அமைக்கப்பட்டது.

சீக்கிய விடுதலை அமைப்பு, காஷ்மீர் விடுதலை அமைப்பு, அசாம் விடுதலை அமைப்பு, ஈழ விடுதலை அமைப்பு, நேபாளம் மன்னர் வகையறா, CIA, MOSSAD உள்ளிட்ட பல்வேறு உள்நாட்டு மற்றும் வெளிநாட்டு அமைப்புகளிடமிருந்து ஒருங்கிணைந்த அச்சுறுத்தல்களை ராஜீவ் காந்தி எதிர்கொண்டதாக ஆணையத்தின் அறிக்கை உறுதிப்படுத்தியது. மேலும், படுகொலைக்கு மதகுரு சந்திரசாமி நிதியுதவி செய்ததாக சந்தேகிக்கப்படுகிறது. ஜெயின் ஆணையம் அறிக்கையை சமர்ப்பித்த பிறகு, அதன் பரிந்துரைகள் முறையாக ஏற்கப்படவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

ஐ.கே.குஜ்ரால் ஆட்சிக் கவிழ்ப்பு

நவம்பர் 1997 அன்று ராஜீவ் காந்தி படுகொலையில் குற்றம் சாட்டப்பட்ட விடுதலைப் புலிகளுடன் தி.மு.க நட்புறவை பேணியதாக ஜெயின் ஆணையத்தின் அறிக்கை கசிந்ததை தொடர்ந்து, ஜனதா தளம் பிரதமர் ஐ.கே.குஜ்ரால், தி.மு.க அமைச்சர்களை பதவி நீக்கம் செய்ய வேண்டும் அல்லது அரசுக்கு அளித்து வரும் ஆதரவை காங்கிரஸ் விலக்கி கொள்ளும் என்று கூறியது. இதையெடுத்து, 1998 இல் ராஜீவ் காந்தி படுகொலை வழக்கில் குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்கள் யாரும் தி.மு.க கட்சியில் இல்லை என்றும், தி.மு.கவை படுகொலையில் தொடர்புபடுத்துவது தவறு என்றும் வலுவான காரணம் இல்லாமல் தி.மு.க அமைச்சர்களை பதவி நீக்கம் செய்ய முடியாது என்றும் கூறி ஐ.கே.குஜ்ரால் பிரதமர் பதவியை ராஜினாமா செய்தார்.

கோப்புகள் காணவில்லை

ராஜீவ் காந்தி படுகொலை விசாரணையின் போது, "1987 இல் ராஜீவ் காந்தி ஆட்சியை கவிழ்க்க ஜைல் சிங் மற்றும் சந்திரசாமி முயற்சித்த பங்கு, சந்திரசாமி மற்றும் சுப்பிரமணியசாமிக்கு அனுப்பப்பட்டதாக கூறப்படும் வெளிநாட்டு உளவு நிறுவனங்களில் இருந்து இடைமறித்த செய்திகள், வர்மா மற்றும் ஜெயின் ஆணையங்களின் குறிப்புகள் அடங்கிய கோப்பு எண் 1/12014/5/91-IAS/DIII, நவம்பர் 1989 முதல் ராஜீவ் காந்திக்கான பாதுகாப்பு குறித்த அதிகாரப்பூர்வ குறிப்புகள் அடங்கிய கோப்பு எண் 8-1-WR/JSS/90/Vol.III" உள்ளிட்ட முக்கியமான கோப்புகள் ஒன்றிய அரசின் அலுவலகத்தில் இருந்து காணாமல் போனது என்பது சர்ச்சையானது.

விசாரணை மதிப்பீடு

உள்நாடு மற்றும் வெளிநாடுகள் வரை சென்று விசாரணை நடத்திய சிறப்பு புலனாய்வு குழு, விடுதலைப் புலிகள் சார்பில் ஒற்றைக்கண் சிவராசன் தலைமையில் திட்டமிடப்பட்ட சதியால் ராஜீவ் காந்தி கொல்லப்பட்டார் என்ற முடிவுக்கு வந்தது. இதற்கிடையில், ராஜீவ் காந்தி படுகொலையில் விடுதலைப் புலிகளின் பங்கு குறித்து தொடர்ந்து விவாதிக்கப்பட்டாலும், பொதுவாக, விடுதலைப் புலிகள் தங்களின் நடவடிக்கைகளுக்கு பொறுப்பேற்பதாக ஒப்புக்கொள்ளும் நிலையில், ராஜிவ் காந்தி மரணம் ஒரு துன்பியல் சம்பவமாகவும், அதற்கும் எங்களுக்கும் தொடர்பு இல்லை என்றும் மறுத்துள்ளனர்.

ராஜீவ் காந்தியின் ஸ்ரீபெரும்புதூர் பிரச்சாரம், அவரது முந்தைய பயணத்திட்டத்தில் இடம்பெறாத பிற்கால முடிவு என்று தகவல் வெளியாகின. இது எதிர்பாராத பயணம் என்ற நிலையில், ஸ்ரீபெரும்புதூரில் ராஜீவ் காந்தியின் பிரச்சாரம் சிவராசனுக்கு எப்படித் தெரிந்தது? சிவராசனுக்கு விமானம் தாமதம் குறித்து தகவல் கொடுத்தது யார்? இவ்வாறு, பல பதிலளிக்காத கேள்விகள் உள்ளன.

ராஜீவ் காந்தி படுகொலைக்கு காரணமான வெடிகுண்டை பற்ற வைக்க பயன்படுத்தப்பட்ட 9V மின்கலத்தை வாங்கியதாக பேரறிவாளன் மீது குற்றம் சாட்டப்பட்டது. பேரறிவாளன் அளித்த வாக்குமூலத்தில், “பேரறிவாளன் வாங்கிய 9V மின்கலத்தை பயன்படுத்தியதன் உண்மையான நோக்கம் பேரறிவாளனுக்கு தெரியவில்லை” என்ற வாசகத்தைத் தவிர்த்துவிட்டதாக முன்னாள் சி.பி.ஐ அதிகாரி தியாகராஜன் பேசியது பல சர்ச்சைகளை கிளப்பியது.

ராஜீவ் காந்தி படுகொலை தொடர்பாக, விடுதலைப் புலிகள் தலைவர் பிரபாகரன், காணொளி ஆதாரங்களை சிதைத்ததாக சந்தேகிக்கப்பட்ட எம்.கே.நாராயணன், Bofors பீரங்கி பேரத்தில் கிசுகிசுக்கப்பட்ட சாமியார் சந்திராசாமி (ராஜீவ் காந்தி மறைவுக்கு பிறகு பிரதமரான நரசிம்ம ராவுக்கு நெருக்கமானவர்), சவூதி அரேபியா ஆயுத வியாபாரி அட்னன் கஷோகி, ஸ்ரீபெரும்புதூர் பாதுகாப்புப் பொறுப்பாளராக இருந்த ஆர்.கே.ராகவன் மற்றும் ராஜீவ் காந்தியை ஓரங்கக்கட்ட எண்ணிய சுப்ரமணியசாமி உள்ளிட்டோர் மீது குற்றம் சாட்டப்பட்டது. ஆனால், அவர்களிடம் முறையான விசாரணை நடத்தப்படவில்லை என்றும், விசாரணை கோணம் விடுதலைப் புலிகளை தாண்டி நகரவில்லை என்றும், சிறப்பு புலனாய்வு குழு விசாரணை அதிகாரிகளில் ஒருவரான ரகோத்தமன் கூறினார்.

1998 இல் ராஜீவ் காந்தியின் படுகொலையை தீர விசாரிக்கும் முயற்சியில், ஒன்றிய அரசால் பல்நோக்கு ஒழுங்கு விசாரணை ஆணையம் (Multi-Disciplinary Monitoring Agency - MDMA) நிறுவப்பட்டது. விசாரணைகள் முடிவடைந்த பிறகும், சம்பந்தப்பட்ட ஆவணங்கள் வெளியிடப்படவில்லை. மேலும், தியாகராஜன், ரகோத்தமன் போன்ற முன்னாள் சி.பி.ஐ அதிகாரிகளின் அறிக்கைகள், ராஜீவ் காந்தி படுகொலை தொடர்பான விசாரணையின் நம்பகத்தன்மையை கணிசமாக பலவீனப்படுத்துகின்றன.

அரசியல் ஆதாயத்திற்காக நடத்த வாய்ப்பிருக்க கூடிய ராஜீவ் காந்தி படுகொலை தொடர்பான விசாரணை, விரிவான அலசல்களுக்கு உட்பட்டது. எனவே, விசாரணைக் குழு வெற்றிகரமாக உண்மையை வெளிப்படுத்தியதா அல்லது அவ்வாறு செய்யத் தவறியதா என்ற கேள்வி இன்னும் விவாதத்திற்குரியதாக உள்ளது. இதற்கிடையில், ராஜீவ் காந்தி படுகொலை வழக்கில் 25 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக சிறைக் கைதிகளாக இருந்த பேரறிவாளன், நளினி, முருகன், சாந்தன், ஜெயக்குமார், ரவிச்சந்திரன், ராபர்ட் பயாஸ் ஆகியோரை, உச்ச நீதிமன்ற வழிகாட்டலின்படி 2022 இல் தமிழ்நாடு அரசு விடுதலை செய்தது.

Bofors கோணம்

இந்திய பிரதமர் இந்திரா காந்தி 1980 இல் ஆஸ்திரியாவில் இருந்து கனரக ஆயுதங்களை வாங்க திட்டமிட்டார். ஆனால், ஆஸ்திரிய ஒப்பந்தம் முடிக்கப்படுவதற்குள், இந்திரா காந்தி 31-10-1984 அன்று படுகொலை செய்யப்பட்டார். 1984 இல் ஆட்சிக்கு வந்த ராஜீவ் காந்தி, ஆஸ்திரியாவை பட்டியலிலிருந்து நீக்கி, கனரக ஆயுதங்களை வாங்க ஸ்வீடனின் Bofors நிறுவனத்துடன் ரூ.1,439 கோடிக்கு ஒப்பந்தம் செய்தார். ஒப்பந்தங்களை சுமூகமாக முடிக்க, ஸ்வீடன் பிரதமர் ஓலோப் பால்மே மற்றும் இந்திய பிரதமர் ராஜீவ் காந்தி இருவரும் முயற்சிகளை மேற்கொண்டனர். இதில், ராஜீவ் காந்தி தரப்பினர் ஸ்வீடனுடன் ஆயுத ஒப்பந்தத்தை முடிக்க ரூ.64 கோடி லஞ்சம் பெற்றதாக எதிர்க்கட்சிகளால் குற்றம் சாட்டப்பட்டது. இவை, நீதிமன்றத்தில் நிரூபிக்கப்படவில்லை என்பது தனிக்கதை.

Bofors ஊழல் வெளிவருவதற்கு முன்னர் ஓலோப் பால்மே 28-02-1986 அன்று படுகொலை செய்யப்பட்டார், மற்றும் Bofors ஊழல் வெளிவந்த பின்னர் ராஜீவ் காந்தி 21-05-1991 அன்று படுகொலை செய்யப்பட்டார். ராஜீவ் காந்தி, இந்திரா காந்தி மற்றும் அவர்களது நெருங்கிய நண்பரான ஓலோப் பால்மே ஆகியோரின் மூன்று படுகொலைகளுக்கும் ஆயுத பேரத்திற்கும் இடையிலான தொடர்பு விசாரணைக்கு உட்படுத்தப்படவில்லை. ராஜீவ் காந்தியின் படுகொலையால் அரசியல் ஆதாயம் அடைந்த பயனாளிகள் குறித்தும் விசாரணை நடத்தப்படவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

காஷ்மீர் விடுதலை அமைப்பு

காஷ்மீர் மீதான உரிமையை கோரும் பிரச்சினை முதன்மையாக இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் இடையே உள்ளதாகும். அதே நேரத்தில், சீனா மூன்றாம் தரப்பு பாத்திரமாக உள்ளது. 1947ல் இந்தியாவின் பிரிவினைக்கு பிறகு, இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் காஷ்மீரின் முழு உரிமையை கோர தொடங்கின. பல்வேறு கட்ட ஆயுத மோதலுக்கு பிறகு, காஷ்மீர் பிராந்தியத்தின் நிலப்பரப்பில் சுமார் 55% இந்தியா கட்டுப்பாட்டில், 30% பாகிஸ்தான் கட்டுப்பாட்டில் மற்றும் 15% சீன கட்டுப்பாட்டில் உள்ளது.

"போராட்டம், வாக்கெடுப்பு, மதப் பிரச்சாரம் மற்றும் மத்தியஸ்தம்" போன்ற பல்வேறு வழிகளில், பல காஷ்மீர் விடுதலை அமைப்புகள் சுதந்திர காஷ்மீர் பெறுவதற்காக குரல் கொடுத்து வருகின்றன. இந்நிலையில், ராஜீவ் காந்தியின் படுகொலையில் காஷ்மீர் போராளிகளின் பங்கு இருந்ததா என்பது இன்னும் தெளிவாகவில்லை.

சீக்கிய விடுதலை அமைப்பு

ஜர்னையில் சிங் பிந்தரன்வாலாவின் தம்தாமி தக்சல் (Damdami Taksal) அமைப்பு, இந்தியாவின் பஞ்சாப் மாநிலத்தை பிரித்து காலிஸ்தான் என்ற புதிய நாட்டை உருவாக்க போராடியது. இதையொட்டி, காலிஸ்தான் இயக்கத்தை ஒடுக்க இந்திரா காந்தி பாதுகாப்புப் படைகளுக்கு உத்தரவிட்டார், இது சீக்கிய கோவில் வளாகத்தில் ப்ளூஸ்டார் நடவடிக்கைக்கு (Operation Bluestar) வழிவகுத்தது. இது உலகம் முழுவதும் உள்ள சீக்கியர்கள் மத்தியில் கொந்தளிப்பை ஏற்படுத்தியது. இதன் விளைவாக, பிரதமர் இந்திரா காந்தி அவரது சீக்கிய பாதுகாவலர்களால் படுகொலை செய்யப்பட்டார். இதனை தொடர்ந்து, இந்தியா முழுவதும் சீக்கியர்களுக்கும் காங்கிரஸ் தொண்டர்களுக்கும் இடையே ஏற்பட்ட மோதல்கள் கலவரமாக மாறின.

கலவரம் குறைந்த பின், "ஒரு பெரிய மரம் விழுந்தால் பூமி குலுங்கும்" என்ற ராஜீவ் காந்தியின் கருத்து சீக்கியர்கள் மத்தியில் கோபத்தை உருவாக்கியது. ராஜீவ் காந்தியின் படுகொலையில் சீக்கிய போராளிகளின் பங்கு உள்ளதா என்ற கேள்வி இன்னும் தீர்க்கப்படவில்லை.

அசாம் விடுதலை அமைப்பு

அசாமின் ஐக்கிய விடுதலை முன்னணி (United Liberation Front of Asom - ULFA) அசாமின் பழங்குடியினருக்கு தனி மாநிலம் கோரி ஆயுத போராட்டத்தில் ஈடுபட்டது. இந்நிலையில், அசாம் போராட்டத்தை முடிவுக்கு கொண்டு வர 1985 இல் அசாம் ஒப்பந்தம் (Assam Accord) கையெழுத்தானது. இது பழங்குடி அசாமிய மக்களின் கலாச்சார, சமூக மற்றும் அரசியல் உரிமைகளை காக்கவும், 1971 க்குப் பிறகு வந்த ஆவணமற்ற புலம்பெயர்ந்தோரை அடையாளம் கண்டு நாடு கடத்துவதையும் நோக்கமாகக் கொண்டிருந்தது. அத்தியாவசிய பிரச்சினைகளை போதுமான அளவில் கையாளத் தவறியதாக ULFA ஒப்பந்தத்தை நிராகரித்தது. இதன் விளைவாக, சுதந்திர அசாமின் ஆயுதப் போராட்டம் நீடித்தது.

இதற்கிடையில், ராஜீவ் காந்தியின் படுகொலைக்கு மூல காரணமான ஒற்றைக்கண் சிவராசனின் நாட்குறிப்பில் (Diary) ULFA அமைப்பு பற்றிய குறிப்புகள் விசாரணையில் தெரியவந்தது. ஆனால் ராஜீவ் காந்தியின் படுகொலையில் அசாம் போராளிகளின் பங்கு குறித்து தீர விசாரிக்கப்படவில்லை.

நேபாளம் மன்னர் வகையறா

நேபாளத்தின் ஆட்சிமுறைக்கு எதிரான அமைதியின்மை நிலவிய சூழலில், சீனா நேபாளத்திற்கு விமான எதிர்ப்பு துப்பாக்கிகள் (Anti-aircraft Guns) வழங்கி, நேபாளத்துடன் நெருக்கமாகச் செயல்பட்டு வந்த நிலையில், போக்குவரத்து ஒப்பந்தங்கள் தொடர்பான சர்ச்சையை காரணமாகக் கொண்டு பிரதமர் ராஜீவ் காந்தி 1989 இல் நேபாளத்திற்கு முற்றுகை (Blockade) விதித்தார். இதிலிருந்து விடுபட, அரசியல் கட்சிகளின் பங்களிப்பு இல்லாத முடியாட்சியான (Absolute Monarchy) பஞ்சாயத்து முறையை கைவிட்டு, நேபாள மக்களின் விருப்பத்திற்கு ஏற்ப அரசியலமைப்பு முடியாட்சிக்கு (Constitutional Monarchy) மாறுமாறு நேபாளத்தை காங்கிரஸ் அரசு வலியுறுத்தியது. இவை அனைத்தும் 1990 இல் மக்கள் இயக்கப் போராட்டத்திற்கும், நேபாள கம்யூனிச எழுச்சிக்கும் வழிவகுத்தது, இது முழுமையான முடியாட்சிக்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்து, நேபாள மன்னரை ஜனநாயக சீர்திருத்தங்களை ஏற்கும்படி அரசியலமைப்பு முடியாட்சியை நிறுவியது.

நேபாளத்தின் இந்து மன்னராட்சிக்கு எதிராக போராடிய கட்சிகளை ராஜீவ் காந்தி ஆதரித்ததாக நேபாள மன்னர் குடும்பம் கருதியது. இந்நிலையில், ரூ.10 கோடிக்கு ராஜீவ் காந்தி கொலைக்கு ஏற்பாடு செய்யுமாறு நேபாள ஜெனரலுக்கு நேபாள ராணி அறிவுறுத்தியதாக ஜெயின் ஆணையம் குறிப்பிட்ட போதிலும், ராஜீவ் காந்தி படுகொலை தொடர்பாக நேபாள மன்னர் குடும்பத்திடம் உரிய விசாரணை நடைபெறவில்லை.

ஈழ விடுதலை அமைப்பு

இந்திய ஒன்றிய அரசும் இலங்கை அரசும் இந்திய அமைதி காக்கும் படை ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திடுவதற்கு சில நாட்களுக்கு முன்பு, ஜூலை 1987 அன்று இந்திய அரசின் விருந்தினராக டெல்லியில் உள்ள அசோகா விடுதியில் அறை எண் 518 இல் தங்கியிருந்த விடுதலைப் புலிகளின் தலைவர் பிரபாகரன், டெல்லியில் பிரதமர் ராஜீவ் காந்தியை சந்தித்தார். இச்சந்திப்பில் ஈழ அரசியல் நடவடிக்கை மற்றும் இந்திய அமைதி காக்கும் படை ஒப்பந்தம் குறித்து விவாதிக்கப்பட்டது. இதைத் தொடர்ந்து, இலங்கையில் தமிழ் மாகாணங்களின் ஆட்சியை வலுப்படுத்தவும், ஈழத்தமிழர்களின் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்தவும், விடுதலைப் புலிகளுக்கு நிதியுதவி வழங்கவும் உறுதிமொழி கூறிய ஒன்றிய அரசின் கோரிக்கைக்கு ஈடாக, இந்திய அமைதி காக்கும் படையிடம் ஆயுதங்களை ஒப்படைக்க விடுதலைப் புலிகள் தயக்கத்துடன் ஒப்புக்கொண்டனர்.

எவ்வாறாயினும், நாளடைவில் ஈழத்தில் நடைபெற்ற சம்பவங்களை தொடர்ந்து விடுதலைப் புலிகளுக்கும் இந்திய ராணுவத்திற்கும் இடையே ஏற்பட்ட கருத்து வேறுபாடு காரணமாக, இந்திய அமைதி காக்கும் படையில் இருந்து 'அமைதி' கைவிடப்பட்டதாக குற்றம் சாட்டி, விடுதலைப் புலிகள் ராஜீவ் காந்தி தலைமையிலான ஒன்றிய அரசுக்கு எதிராக திரும்பினர். இந்த பின்னணியில், ராஜீவ் காந்தி படுகொலையில் விடுதலைப் புலிகளுக்கு தொடர்பு இருப்பதாக இந்திய சிறப்பு புலனாய்வு குழு குற்றம் சாட்டியது குறிப்பிடத்தக்கது.

குறிப்பு = விடுதலைப் புலிகளும் இலங்கை அரசும் (குறிப்பாக ஜனாதிபதி ரணசிங்கே பிரேமதாச) இணைந்து, இந்திய அமைதி காக்கும் படையை இலங்கையிலிருந்து வெளியேற்றவும், ஈழத்தின் பிற போராளிக் குழுக்களை ஒழிக்கவும் கூட்டணி அமைத்ததாகக் குற்றச்சாட்டுகள் உள்ளன. இந்த கூட்டணி விடுதலைப் புலிகள் வளர வழிவகுத்த நிலையில், பின்னர் அதே விடுதலைப் புலிகள் ஜனாதிபதி பிரேமதாசவை கொன்றது தனிக்கதை. PLOTE, EPRLF, மற்றும் TELO போன்ற அமைப்புகளின் முக்கிய தலைவர்களை கொன்று, எதிர்ப்பில்லாத தனிப்பெரும் அமைப்பாக விடுதலைப் புலிகள் உருவெடுத்தது.

ஆபரேஷன் புளூ ஸ்டார் மற்றும் அமைதி காக்கும் படை

1984 இல் பிரதமர் இந்திரா காந்தியால் உத்தரவிடப்பட்ட ஆபரேஷன் ப்ளூ ஸ்டார், அமிர்தசர்ஸில் உள்ள பொற்கோயிலைக் குறிவைத்து, சுதந்திர சீக்கிய தேசத்திற்கான சீக்கியர்களின் கிளர்ச்சியை அடக்குவதை நோக்கமாகக் கொண்டது. இந்த நடவடிக்கையின் விளைவாக, கோவில் வளாகத்திற்குள் குறிப்பிடத்தக்க உயிரிழப்புகள் ஏற்பட்டது. இந்த ராணுவ நடவடிக்கையில் தமிழ்நாட்டைச் சேர்ந்த மெட்ராஸ் படைப்பிரிவு முக்கியப் பங்காற்றியது.

1987 இல் பிரதமர் ராஜீவ் காந்தியால் இலங்கைக்கு அனுப்பப்பட்ட இந்திய அமைதி காக்கும் படை, இலங்கை அரசுக்கும் விடுதலைப் புலிகளுக்கும் இடையிலான மோதலைத் தீர்ப்பதற்கும், உள்நாட்டுப் போரை முடிவுக்குக் கொண்டு வருவதற்கும் நோக்கமாக இருந்தது. சீக்கியப் படைப்பிரிவு, இந்திய அமைதி காக்கும் படையின் ஒரு பகுதியாக இருந்தது.

ராஜீவ் காந்தியின் தாயார் இந்திரா காந்தியால் உத்தரவிடப்பட்ட ஆபரேஷன் ப்ளூ ஸ்டார், அதில் தமிழ்நாட்டைச் சேர்ந்த மெட்ராஸ் படைப்பிரிவின் பங்கு, மற்றும் சீக்கியர்களுக்கு எதிரான கலவரங்கள், சீக்கியர்களுக்கு நீண்டகால கோபத்தை உருவாக்கின. இதன் விளைவாக, ராஜீவ் காந்தியின் அமைதித் திட்டங்கள் மற்றும் ஈழத்தமிழர்களின் அரசியல் நலன்களை வலியுறுத்திய இந்திய அமைதி காக்கும் படையின் முயற்சிக்கு சீக்கிய படைப்பிரிவினர் எதிராக திரும்பியதால், இந்த ஒப்பந்தத்தை செயல்படுத்திய ராஜீவ் காந்திக்கு எதிராக இலங்கை அரசின் ஆதரவுடன் விடுதலைப் புலிகள் செயல்பட்டதாக குற்றஞ்சாட்டப்பட்டது.

சிவராசன்

சிவராசன் (சிவா மாஸ்டர்) என்ற பாக்கியச்சந்திரன் (பாக்கி அண்ணா) என்ற ரகுராமன் (ரகு), பத்மநாபா படுகொலை செய்யப்பட்ட போது விடுதலைப் புலிகளின் முக்கிய பிரமுகராக இருந்தார். அதற்கு பின்னான காலகட்டத்தில், இயக்கத்தை விட்டு விலகி எங்கோ சென்றதாக யாழ்ப்பாணத்தில் தகவல்கள் பரவின. இதனால், ராஜீவ் காந்தி படுகொலை செய்யப்பட்ட போது சிவராசன் விடுதலைப் புலிகளின் உறுப்பினராக இருக்கவில்லை என்ற கருத்து பரவலாக வாதிடப்படுகிறது. அதே சமயம், இந்த கட்டுக்கதையை விடுதலைப் புலிகள் தான் கசியவிட்டதாகவும் வாதிடப்படுகிறது. மேலும், ராஜீவ் காந்தி கொலையாளிகளை உயிருடன் பிடிப்பதில் சிறப்பு புலனாய்வு குழுவினர் மெத்தனம் காட்டி, கோணனகுண்டே வீட்டை முற்றுகையிட்டதாகவும், இதன் விளைவாக சிவராசன் கும்பல் உயிருடன் பிடிபடுவதற்கு முன்பே தற்கொலை செய்து கொண்டதாகவும் பரவலான குற்றச்சாட்டுகள் உள்ளன.

ஹரிபாபு

புகைப்படங்களை எடுத்த பிறகு கூட்டத்திலிருந்து வீடு திரும்ப நினைத்திருக்கக்கூடிய ஹரிபாபு, குண்டுவெடிப்பின் போது கொல்லப்பட்டார் என்றும் அதிகாரிகள் தெரிவித்தனர். ஹரிபாபுவின் கேமராவில் பதிவான புகைப்படங்கள் தான் விசாரணைக்கு முதல் அடித்தளம் ஆகியது. இதற்கிடையில், மே 2016 அன்று ரமேஷ் மற்றும் புகழேந்தி என்ற இரண்டு மருத்துவர்கள், ராஜீவ் காந்தி படுகொலையில் ஹரிபாபுவின் மரணம் குறித்த பிரேத பரிசோதனை அறிக்கை முரணாக உள்ளது என்று தடவியல் துறையின் மீது குற்றம் சாட்டினர். இதனால், ஹரி பாபு உயிருடன் இருப்பதாக வாதிக்கப்பட்டது. இந்து மதத்தை சேர்ந்த ஹரி பாபுவுக்கு விருத்தசேதனம் (Circumcision) செய்யப்பட்டதாக மருத்துவ அறிக்கையில் கூறப்பட்டுள்ளதாகவும், ஹரி பாபுவின் அடையாளம் அந்த அறிக்கையுடன் ஒத்துப்போகவில்லை என்றும் கூறப்பட்டது சர்ச்சைக்கு காரணமாக மாறியது. இதனைத் தொடர்ந்து, மருத்துவ காரணங்களுக்காக மதத்தை பொருட்படுத்தாமல் விருத்தசேதனம் செய்யலாம் என்ற விளக்கம் சர்ச்சைக்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்தது.

மனித வெடிகுண்டு தணு

சிங்களக் குண்டர்களால் தமிழர்களின் சத்தியாகிரகம் ஒடுக்கப்பட்ட பின்னர், தமிழீழ பிரச்சினைகளுக்கு அகிம்சை வழியில் தீர்வு காண்பதில் ஏ.ராஜரத்தினம் நம்பிக்கை இழந்தார். தமிழீழ இராணுவத்தை கட்டியெழுப்புவதற்கான உத்திகளை ஆராய்ந்தார். தமிழீழ நேதாஜி என்று அழைக்கப்பட்ட ஏ.ராஜரத்தினம் 1961 இல் தமிழ்ப் புலிகள் அமைப்பை நிறுவி, பல இளம் தமிழீழ போராளிகளுக்கு முன்மாதிரியாக செயல்பட்டார். 1970 களில் பிரபாகரனின் வழிகாட்டியாகவும், தமிழீழப் புரட்சிகர இயக்கம் மண்ணில் மலரத் தொடங்கிய காலகட்டத்தில், 1972 முதல் 1975 வரை விடுதலைப் புலிகளின் கொள்கையை வரையறுப்பதிலும் முக்கிய பங்காற்றிய ஏ.ராஜரத்தினம் 1975 இல் காலமானார். ராஜீவ் காந்தியின் மறைவுக்குப் பின்னர், யாழ்ப்பாணத்தில் நடைபெற்ற பொதுக்கூட்டத்தின் போது, விடுதலைப் புலிகள் அமரர் ராஜரத்தினத்தை நினைவுகூர்ந்து கௌரவித்ததாக நிச்சயமற்ற தகவல்கள் உள்ளன.

ராஜீவ் காந்தியை படுகொலை செய்ய மனித வெடிகுண்டாக செயல்பட்ட தணு என்கிற தேன்மொழி என்கிற கலைவாணி ராஜரத்தினம், ராஜரத்தினத்தின் மகள் ஆவார். மட்டக்களப்பில் நடுநிலைப் பள்ளியில் பயின்ற தணு, ஆரம்பத்தில் தமிழீழப் புரட்சி இயக்கத்துடன் தொடர்புடைய அவரது தந்தை மற்றும் மற்ற போராளிகளால் உந்துதல் பெற்றார். ராஜீவ் காந்தியை கொன்றதன் மூலம் நவீன காலத்தின் முதல் மனித வெடிகுண்டாக தணு (1974-1991) அறியப்படுகிறார். சினிமா ஆர்வலர்கள் ராஜீவ் காந்தியின் படுகொலைச் சதியை 1970 இல் வெளியான CID சங்கர் தமிழ்த் திரைப்படத்தின் தொடக்கக் காட்சியுடன் ஒப்பிட்டுள்ளனர்.

முடிவுரை

ராஜீவ் காந்தி, பத்தாண்டுகள் மட்டுமே தீவிர அரசியலில் இருந்தாலும், அவரது நடவடிக்கைகள் இந்தியாவின் அரசியல் மற்றும் பொருளாதாரத்தில் முக்கிய தாக்கங்களை ஏற்படுத்தின. தேசிய மற்றும் சர்வதேச சவால்களை பல்வேறு முடிவுகளுடன் சமாளித்து, அரசியலில் சறுக்கல் மற்றும் விமர்சனங்களை எதிர்கொண்ட போதிலும், தொழில்நுட்ப ஆராய்ச்சியை ஊக்குவித்து, நாட்டின் வளர்ச்சிக்காக உழைக்கும் உயரிய குறிக்கோளுடன், இந்தியாவை தொழில்நுட்ப ரீதியாகவும் பொருளாதார ரீதியாகவும் முன்னேற்றுவதை நோக்கமாகக் கொண்டிருந்தார். மேலும், ஒரு கவர்ந்திழுக்கும் தலைவராக பொதுமக்களுடன் சாதாரண உறவைப் பேணி வந்த ராஜீவ் காந்தியின் இளகிய மனமே அவரது படுகொலையில் ஒரு பங்கைக் கொண்டிருந்தது.

விவரணைகள்

https://merip.org/1991/05/the-gulf-war-and-india/

https://www.youtube.com/watch?v=dV-A9BDd1HY

https://www.youtube.com/watch?v=LGKw3MQGzuo

https://www.youtube.com/watch?v=ZH4ZXfmTgBE

https://www.latimes.com/archives/la-xpm-1987-07-20-mn-3025-story.html

https://www.cia.gov/readingroom/docs/CIA-RDP88T00096R000100150003-3.pdf

https://eparlib.nic.in/bitstream/123456789/783416/1/Investigative_JPC_Bofors_2008.pdf

https://thesouthfirst.com/tamilnadu/father-of-rajiv-gandhis-assassin-dhanu-was-a-fan-of-nehru/

https://www.rediff.com/news/special/did-rajiv-gandhi-opened-babri-masjids-locks/20240116.htm

https://theprint.in/opinion/how-rajiv-gandhi-such-a-nice-man-won-and-ruined-indias-biggest-mandate/61273/

https://www.business-standard.com/article/economy-policy/delhi-hc-clean-chit-to-rajiv-gandhi-in-bofors-case-104020501080_1.html