காந்தியும் தலித் அரசியலும்
குறிப்பு = இந்த சுருக்கமான கட்டுரை முன்பின் காலகட்டங்களை உள்ளடக்கிய குறிப்பிடத்தக்க நிகழ்வுகளின் விரிவான கண்ணோட்டத்தை வழங்குவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. இந்த கட்டுரை ஏற்கனவே உள்ள தரவுகளின் அடிப்படையில் பொதுவான தகவல்களை வழங்குகிறது. இது தலைப்பின் இறுதி ஆய்வாக கருதப்படக்கூடாது. ஒரு முழுமையான புரிதலுக்காக, இதே தலைப்பில் இன்னும் விரிவான சான்றுகளைப் பார்க்க வாசகர்கள் ஊக்குவிக்கப்படுகிறார்கள்.
சுருக்கம்
- முகவுரை
- 1909 / 1919 வகுப்புவாரி பிரதிநிதித்துவம்
- அம்பேத்கர் முன்வைத்த திட்டம்
- ராம்சே மெக்டொனால்ட் உத்தரவு
- காந்தியின் உண்ணாவிரதம்
- பூனா ஒப்பந்தம்
- ஹரிஜன் வரலாறு
- இரட்டை உறுப்பினர் தொகுதி
- தனித்தொகுதி
- முடிவுரை
- விவரணைகள்
முகவுரை
காந்தியம் என்ற "பழமைவாதம்" தலித்துகளுக்கு உரிமை கிடைப்பதைத் தடுக்கிறது என்றார் அம்பேத்கர். அப்பாவியான பசுவைப் போன்ற தலித்துகளுக்கு அரசியல் ஆசையை காட்டுவது "பாவச்செயல்" என்றார் காந்தி. அம்பேத்கருக்கும் காந்திக்கும் இடையே உள்ள அரசியல் கருத்து வேறுபாடுகள் வெறும் தனிப்பட்டவை அல்ல, அவை இந்திய சமூகத்தில் பரவலாகவும் ஆழமாகவும் வேரூன்றியிருக்கும் சாதியப் போக்கை எடுத்துக்காட்டுகின்றன. இந்தக் கட்டுரையில் வகுப்புவாரி பிரதிநிதித்துவம், பூனா ஒப்பந்தம், ஹரிஜன் வரலாறு, இரட்டை உறுப்பினர் தொகுதி மற்றும் தனித்தொகுதி ஆகியவற்றைச் சுருக்கமாக காணலாம்.
1909 / 1919 வகுப்புவாரி பிரதிநிதித்துவம்
1909 இல் இந்திய கவுன்சில் சட்டம் (Indian Councils Act, 1909) மூலம் முஸ்லிம்களுக்கான தனி வாக்காளர் (Separate Electorates) தொகுதி அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. மேலும், 1919 இல் இந்திய அரசாங்கச் சட்டம் (Government of India Act, 1919) மூலம் தனி வாக்காளர் தொகுதி சீக்கியர்கள், கிறிஸ்தவர்கள், ஆங்கிலோ-இந்தியர்கள் மற்றும் ஐரோப்பியர்களுக்கும் விரிவுபடுத்தப்பட்டது. மேற்குறிப்பிட்ட சமூகங்கள், தனித்தொகுதிகளில் தங்களின் பிரதிநிதிகளை தேர்வு செய்வதன் மூலம் தங்கள் நலன்களைப் பாதுகாக்கும் வாய்ப்பை பெற்றன.
அம்பேத்கர் முன்வைத்த திட்டம்
தலித்துகளை இந்துக்களாகக் கருதாமல், அரசியல் ரீதியாக தாழ்த்தப்பட்டவர்களாகக் கருதி, தலித்துகளுக்கு வகுப்புவாத பிரதிநிதித்துவம் வழங்கப்பட வேண்டும் என்று அம்பேத்கரும் அவரது சகாக்களும் பிரிட்டிஷ் அரசிடம் கோரிக்கை விடுத்தனர்.
தலித் மக்களின் முன்னேற்றத்தை மையமாகக் கொண்டு அம்பேத்கர் முன்வைத்த திட்டங்களில் ஒன்றாக "இரட்டை வாக்குரிமை" உள்ளது. இதன் படி, தலித் வாக்காளர்களுக்கு தேர்தலில் இரு வாக்குகளை செலுத்தும் உரிமை வழங்கப்படுகிறது. ஒரு வாக்கு, பொதுவாக மற்ற வாக்காளர்களுடன் இணைந்து ஒரு பொது வேட்பாளரை தேர்வு செய்ய, மற்றொரு வாக்கு தலித் வேட்பாளரை தேர்ந்தெடுக்க பயன்படுத்தப்படுகிறது. இதன் மூலம், பிற இயக்கங்களின் கட்டுப்பாட்டிற்குள் வராத, பிற வகுப்பினரின் தலையீடு இல்லாமல், தலித்துகளின் விருப்பங்களை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் ஒருவரை தேர்ந்தெடுக்க முடியும்.
ராம்சே மெக்டொனால்ட் உத்தரவு
இந்து அல்லாத மதங்களைப் போல, தலித்துகளுக்கும் "வகுப்புவாரி பிரதிநிதித்துவம்" வழங்கப்பட்டால், எதிர்காலத்தில் தலித்துகள் இந்து மதத்திலிருந்து தனியாகப் பிரிந்து செல்லக்கூடும் என்று காந்தி எண்ணியதால், அம்பேத்கரின் திட்டத்திற்கு அவர் உடன்படவில்லை. ஒரு கட்டத்தில், நீண்ட விவாதங்களுக்குப் பிறகு, காந்தியின் விருப்பத்திற்கு மாறாக, இரண்டாம் வட்ட மேசை மாநாட்டிற்குப் பிறகு, 16 ஆகஸ்ட் 1932 அன்று பிரிட்டிஷ் பிரதமர் ராம்சே மெக்டொனால்டு பல்வேறு ஷரத்துகளை உள்ளடக்கி தலித்துகளுக்கும் வகுப்புவாத பிரதிநிதித்துவக் கொள்கையை அறிவித்தார்.
ராம்சே மெக்டொனால்ட் உத்தரவுப்படி, தலித்துகளுக்கு 20 ஆண்டுகளுக்கு தனி தேர்தல் பிரதிநிதித்துவம் வழங்க முடிவு செய்யப்பட்டது. இதன் மூலம் 71 தனித்தொகுதிக்கு இரட்டை வாக்குரிமை வழங்கப்பட்டது. இரட்டை வாக்குரிமை மூலம், தலித்துகள் தங்கள் சமூகத்தைச் சேர்ந்த வேட்பாளருக்கு ஒரு வாக்கும், பொதுத்தொகுதி வேட்பாளருக்கு மற்றொரு வாக்கும் செலுத்தும் போது, தலித்துகளுக்கு கிடைக்கும் "இரண்டாவது வாக்கு" என்பது அவர்களின் நலன்களை பாதுகாப்பதற்கான அரசியல் ஆயுதமாகவும், இந்தியாவின் பூர்வகுடியினரான தலித்துகளின் அரசியல் அங்கீகாரத்தை உறுதி செய்யும் ஒரு கருவியாகவும் அம்பேத்கர் கருதினார்.
காந்தியின் உண்ணாவிரதம்
இந்து அல்லாத பிற மதத்தினருக்கு பிரிட்டிஷ் அரசு வழங்கிய தேர்தல் சலுகைகளை ஏற்றுக் கொண்ட காந்தி, தலித்துகளுக்கு வழங்கிய தேர்தல் ரீதியான வகுப்புவாரி பிரதிநிதித்துவத்தை ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை என்பது கவனிக்க வேண்டிய நுண்ணரசியலாகும். ஏனெனில், உயர்சாதியினரின் சார்பின்றி தலித்துகள் தங்களின் அரசியல் பிரதிநிதிகளை தேர்ந்தெடுத்து கொள்ளும் தேர்தல் செயல்முறையால், இந்து மதத்தின் அமைப்பு சீர்குலைந்து விடும் என்று காந்தி கருதினார். இதையொட்டி, தனது சொந்த சத்தியாகிரகக் கொள்கைக்கு எதிராக, தலித்துகளுக்கு இரட்டை வாக்குரிமையுடன் கூடிய 71 தனித்தொகுதி பிரகடனத்தை ரத்து செய்யக் கோரி, அம்பேத்கரை அச்சுறுத்தும் வகையில் காந்தி பூனா ஏரவாடா சிறையில் சாகும் வரை உண்ணாவிரதப் போராட்டத்தை அறிவித்தார். காந்தியின் போராட்டத்தை விட எமது மக்களின் அரசியல் அதிகாரம் முக்கியமானது என்று அம்பேத்கர் கூறினார்.
எரவாடா சிறையில் காந்தி உண்ணாவிரதம் இருந்த போது, "காந்தி சாகட்டும், அவரை விட நமது உரிமைகள் முக்கியம், காந்தியின் உண்ணாவிரத அரசியலை நம்ப வேண்டாம்" என்று பெரியார் ரஷ்யாவிலிருந்து அம்பேத்கருக்கு அறிவுரை கூறி தந்தி அனுப்பினார். இத்தகைய காலச்சூழலில், 20 செப்டம்பர் 1932 அன்று ஏரவாடா சிறையில் உண்ணாவிரதப் போராட்டத்தை தொடங்கினார் காந்தி. சிறைக்குள் காந்தி சோர்ந்துவிடக்கூடாது என்பதற்காக தொண்டர்கள் ராமர் பஜனை பாடல்களை பாடிக்கொண்டிருந்தனர். வெளியில், தலித்துகள் மீது வன்முறைத் தாக்குதல்கள் தொடங்கப்பட்டன, காந்தியின் உயிரைக் காப்பாற்ற தலித்துகள் தங்கள் அரசியல் உரிமைகளை விட்டுத்தர நிர்பந்திக்கப்பட்டனர்.
அரசியலில் சலசலப்பை உண்டாக்கிய காந்தியின் உண்ணாவிரதம் குறித்து விவாதிக்க அம்பேத்கரும் பிற தலைவர்களும் பூனாவில் ஒன்று கூடினர். 22 செப்டம்பர் 1932 அன்று ஏரவாடா சிறையில் காந்தியை சந்தித்து, "உங்களுக்கு எங்கள் மீது இரக்கம் இல்லையா? எங்கள் சமூகத்திற்கு நீங்கள் உதவினால் கதாநாயகனாக மாறுவீர்" என்று அம்பேத்கர் பேசினார். ஒற்றுமையின் அவசியத்தை வலியுறுத்திய காந்தி, "எனது உயிர் அல்லது ஒப்பந்தம், எது தேவை?" என்பதை நீங்கள் தான் முடிவு செய்ய வேண்டும் என்று காந்தி தனது விவாதத்தை முடித்தார்.
பூனா ஒப்பந்தம்
காந்தியின் அகிம்சை அல்லாத உண்ணாவிரத அணுகுமுறையால், "பல் இல்லாத பாம்பு" போல தலித்துகளுக்கு இரட்டை வாக்குரிமை கொண்ட 71 தனித்தொகுதிக்குப் பதிலாக, இட ஒதுக்கீடு அடிப்படையில் 148 தனித்தொகுதி வழங்கப்பட்டது. அன்றைய காலச்சூழலில், காந்தியின் தந்திரமான உண்ணாவிரதம் காரணமாக, வேறு வழியின்றி, அம்பேத்கர் இரட்டை வாக்குரிமை இல்லாத 148 தனித்தொகுதிகளை ஒப்புக்கொண்டார். அதையொட்டி, 24 செப்டம்பர் 1932 அன்று மாலை 5:00 மணிக்கு தலித்துகளின் சார்பாக அம்பேத்கர் மற்றும் உயர்சாதியினரின் சார்பாக மதன் மோகன் மாளவியா உட்பட 23 பேரால் "பூனா ஒப்பந்தம்" கையெழுத்திடப்பட்டது. இதன் அடிப்படையில், 1935 இல் இந்திய அரசாங்கச் சட்டத்தில் (Government of India Act, 1935) "வகுப்புவாரி கொடை" ஷரத்து இணைக்கப்பட்டது.
20 செப்டம்பர் 1932 அன்று உண்ணாவிரதத்தை தொடங்கிய காந்தி, நான்கு நாட்கள் கழித்து பூனா ஒப்பந்தம் உறுதியாகியதும், 24 செப்டம்பர் 1932 அன்று உண்ணாவிரதத்தை கைவிட்டார். காந்தியின் தலையீட்டால், பூனா ஒப்பந்தம் மூலம் தலித்துகளுக்கு 71 தனித்தொகுதிக்கு பதிலாக இரட்டிப்பாக 148 தனித்தொகுதி கிடைத்தது என்று சிலர் கருதுகின்றனர். ஆனால் இங்கே தான் "காந்தி கணக்கு" வெளிப்படுகிறது. 148 தனித்தொகுதி கிடைத்தாலும், "இரட்டை வாக்குரிமை" என்ற அம்சம் நீக்கப்பட்டதன் மூலம் இந்து மதத்தின் தலைமை மற்றும் அரசியல் அதிகாரம் உயர்சாதியினரின் கைகளில் நிலைபெறுவதையும், தலித்துகள் இந்து மதத்தின் ஓர் அங்கமாக இருப்பதையும் பூனா ஒப்பந்தம் உறுதி செய்தது.
ஹரிஜன் வரலாறு
5-8 ஆம் நூற்றாண்டில் தமிழ்நாட்டில் கோலோச்சிய பக்தி இயக்கம் மெல்ல 15 ஆம் நூற்றாண்டில் வட இந்தியாவிலும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. வட இந்திய பக்தி இயக்கத்தில் மீரா பாய், ரவிதாஸ், துளசிதாஸ், கபீர்தாஸ், நரசிங் மேத்தா, ராமானந்தர், குரு நானக் (சீக்கிய மதத்தை தோற்றுவித்தவர்) போன்றோர் கோலோச்சினர். வட இந்திய பக்தி இயக்க காலகட்டத்தில், தங்கள் தந்தை யார் என்று தெரியாமல் தேவதாசிகளுக்கு பிறந்த தலித் குழந்தைகளை கடவுள் விஷ்ணுவின் குழந்தைகள் என்று பொருள்படும்படி தலித் மக்களை "ஹரிஜன்" என்று அழைத்தார் கவிஞர் நரசிங் மேத்தா. மேலும், துளசிதாஸ் எழுதிய ராமாயணத்தில் "பிராமணன், வைசியன், ஹரிஜன் ஆகியோர் மீது சத்திரியன் தமது சக்தியை வீணாக பயன்படுத்தமாட்டான்" என்று பரசுராமனிடம் வர்ணக் கொள்கையை லட்சுமணன் உரைப்பதாக எழுதியுள்ளார்.
1932 இல் பூனா ஒப்பந்தம் கையெழுத்தான பிறகு 1933 இல் தலித் மக்களின் விடுதலைக்கு ஹரிஜன் சேவா சங்கம் மற்றும் ஹரிஜன் பத்திரிகை ஆகியவற்றை தொடங்கினார் காந்தி. நரசிங்க மேத்தா மற்றும் துளசிதாஸ் மேற்கோள்காட்டிய ஹரிஜன் சொல்லையே காந்தி பயன்படுத்தினார். தலித்துகளை "தீண்டத்தகாதவர்கள்" என்பதற்குப் பதிலாக "ஹரிஜனங்கள்" என்று அழைக்க வேண்டும் என்றும், ஹரிஜனங்கள் என்று அழைப்பது தலித்துகளின் சமூக அந்தஸ்தை உயர்த்தும் என்பதற்கில்லை, ஆனால் தீண்டத்தகாதவர்கள் என்ற கடுஞ்சொல்லைப் பயன்படுத்துவதை மக்கள் தவிர்ப்பார்கள் என்றும் காந்தி சுட்டிக்காட்டினார். இப்படி தலித்துகளை ஹரிஜன் என்று காந்தி "சொல்லிலே தேன் தடவி" அழைத்ததை அம்பேத்கர் கடுமையாக எதிர்த்தார். இதற்கிடையில், காந்தியின் "ஹரிஜன் சேவா சங்கம்" வெற்றி பெறவில்லை என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது. ஏனெனில், 1935 இல் காந்தி பிறந்த குஜராத் மாநிலத்திலே கவிதா கிராமத்தில் உயர்சாதியினர் தலித்துகளின் பயன்பாட்டிற்காக உள்ள கிணற்று நீரில் மண்ணெண்ணெய் கலந்து அதை பயன்படுத்த விடாமல் தடுத்தனர். இதனால், கவிதா கிராமத்தை சேர்ந்த தலித்துகள் பல்வேறு இடங்களுக்கு குடிபெயர்ந்தனர்.
இரட்டை உறுப்பினர் தொகுதி
1950 களில் இரட்டை உறுப்பினர் தொகுதியில் பொது மற்றும் தலித் ஆகிய இரு பிரிவுகளிலும் வேட்பாளர்கள் நிறுத்தப்பட்டனர். இதில், அதிக ஓட்டுகளை பெற்ற முதல் இரண்டு வேட்பாளர்கள் வெற்றியாளர்களாக அறிவிக்கப்படுவார்கள். மேலும், இரண்டு வெற்றியாளர்கள் எந்த பிரிவைச் சேர்ந்தவர்களாக இருக்க முடியும் என்றால், இருவரும் பொதுப் பிரிவினராக இருக்கலாம், இருவரும் தலித் பிரிவினராக இருக்கலாம், அல்லது ஒவ்வொரு பிரிவிலிருந்தும் ஒருவராகவும் இருக்கலாம்.
1957 நாடாளுமன்றத் தேர்தலில், ஆந்திரப் பிரதேசத்தில் உள்ள இரட்டை உறுப்பினர் தொகுதியான பார்வதிபுரம் தொகுதியில், காங்கிரஸ் சார்பில் பொதுப் பிரிவில் போட்டியிட்ட வி.வி.கிரி, பொதுப் பிரிவு போட்டி வேட்பாளர்களை விட அதிக வாக்குகளை பெற்றிருந்தாலும், பிற அனைத்து வேட்பாளர்களையும் விட தலித் பிரிவைச் சேர்ந்த இரண்டு வேட்பாளர்கள் அதிக வாக்குகளை பெற்றதால் அவர்கள் வெற்றி பெற்றதாக முறைப்படி அறிவிக்கப்பட்டது. எனவே, வி.வி.கிரி 565 வாக்குகளின் வித்தியாசத்தில் தோற்கடிக்கப்பட்டார். இதையடுத்து, இரட்டை உறுப்பினர் தொகுதி தேர்தல் முறைக்கு எதிராக வி.வி.கிரி வழக்கு தொடர்ந்தார், ஆனால் அவரது வழக்கு தள்ளுபடி செய்யப்பட்டது. அதன் பிறகு, 1961 இல் நாடாளுமன்றத்தில் சட்ட நடவடிக்கை (The Two-Member Constituencies (Abolition) Act, 1961) மூலம் இரட்டை உறுப்பினர் தொகுதி முறை ஒழிக்கப்பட்டது. இதன் மூலம் அனைத்து இரட்டை உறுப்பினர் தொகுதிகளும் ஒற்றை உறுப்பினர் தொகுதிகளாக மாற்றப்பட்டன.
தனித்தொகுதி
இரட்டை வாக்குரிமை மற்றும் இரட்டை உறுப்பினர் தொகுதி ஒழிந்த பிறகு, தற்போது தனித்தொகுதி (Reserved Constituency) மட்டுமே இன்றைய தேர்தல் நடைமுறையில் இருக்கிறது. அதாவது, தனித்தொகுதிக்கான தேர்தலில், அந்த தொகுதியைச் சேர்ந்த அனைத்து வாக்காளர்களும் தலித் வேட்பாளருக்கு வாக்களிக்க வேண்டும்.
# 543 இந்திய மக்களவை தொகுதியில் 131 தனித்தொகுதி.
# 39 தமிழ்நாடு மக்களவை தொகுதியில் 7 தனித்தொகுதி.
# 234 தமிழ்நாடு சட்டமன்ற தொகுதியில் 46 தனித்தொகுதி.
முடிவுரை
இந்தியாவின் உலகளாவிய அடையாளமாகவும், இந்தியாவின் சுதந்திரப் போராட்டத்தை முன்னின்று நடத்திய தலைவராகவும் பரவலாகக் கொண்டாடப்படும் காந்தி, பூனா ஒப்பந்தத்தைத் தொடர்ந்து உயர்சாதியினர் தலித்துகளை சமமாக ஏற்றுக்கொள்ளத் தவறினால், தனது உண்ணாவிரதத்தை மீண்டும் தொடங்குவதாக உறுதியளித்தார்.
இருப்பினும், தீண்டாமைக்கு எதிராக ஆங்கில இதழ்களில் தலித்துகளை "பிற்படுத்தப்பட்ட வகுப்பினர்" என்றும், சாதி அமைப்பை பாதுகாக்க குஜராத்தி இதழ்களில் "அந்தியாஜா" (கடைசியாகப் பிறந்தவர்) என்றும் எழுதிய காந்தியை அம்பேத்கர் விமர்சனம் செய்தார். ஒரு சூழலில் தலித் உரிமைகளுக்காக வாதிடும் போது, மற்றொரு சூழலில் சாதி படிநிலைகளை வலுப்படுத்துவது என்று தலித் அரசியலில் காந்தியின் இரட்டை அணுகுமுறை கவனமாக ஆராயப்பட வேண்டும்.
விவரணைகள்
அம்பேத்கரை நினைவுகூர்வது எப்படி?
The Rise and Fall of the term Harijan
How Gandhi made Ambedkar a Villain
How Ambedkar and Gandhi's contrasting views paved way for Caste Reservation
வாசித்தமைக்கு நன்றி.
வணக்கம்.
No comments:
Post a Comment